Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Στρατεύσιμος αντιμετωπίζει και πάλι φυλάκιση εξαιτίας της άρνησης του να πάει ενάντια στη συνείδησή του

NEA

25 Μαρτίου 2013

Στρατεύσιμος αντιμετωπίζει και πάλι φυλάκιση εξαιτίας της άρνησής του να πάει ενάντια στη συνείδησή του


«Εμείς, ως πολίτες και ανθρώπινα όντα, έχουμε ηθικό καθήκον να αρνηθούμε να συμμετάσχουμε σε αυτό το κυνικό παιχνίδι» – Νατάν Μπλανκ


Μια χούφτα ισραηλινοί έφηβοι πάνε φυλακή κάθε χρόνο επειδή αρνούνται να υπηρετήσουν στο στρατό της χώρας τους για λόγους συνείδησης.

Ο δεκαεννιάχρονος Νατάν Μπλανκ από τη Χάιφα το έχει υποστεί αυτό επτά φορές σε τέσσερις μήνες.

Ο Μπλανκ λέει ότι δεν θα συμμετάσχει σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εναντίον Παλαιστινίων στα Κατεχόμενα Εδάφη. Φυλακίστηκε για πρώτη φορά, αφότου αρνήθηκε την κλήση για κατάταξη, τον περασμένο Νοέμβριο.

Μέχρι τώρα έχει εκτίσει 116 μέρες στη φυλακή. Κάθε λίγες εβδομάδες αποφυλακίζεται, μετά ξαναδικάζεται και φυλακίζεται και πάλι, αφού επαναλάβει την άρνησή του να καταταγεί στο στρατό. Η πιο πρόσφατη αποφυλάκισή του ήταν στις 19 Μαρτίου, μετά από 20 ημέρες φυλάκιση στη Στρατιωτική Φυλακή 6, στο βόρειο Ισραήλ.

Στις 21 Μαρτίου, ο Νατάν Μπλανκ παρουσιάστηκε στην Επιτροπή «Ακαταλληλότητας» των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, η οποία μπορεί να απαλλάξει άτομα από τη στρατολόγηση εάν κριθούν ακατάλληλα για θητεία.

Χθες, η Επιτροπή του είπε ότι πρέπει να υπηρετήσει στο στρατό, οπότε φαίνεται ότι ο Μπλανκ θα επιστρέψει στη φυλακή μετά τη γιορτή του Εβραϊκού Πάσχα τον επόμενο μήνα.

Ο Μπλανκ μίλησε στη Διεθνή Αμνηστία για τα κίνητρά του να αρνηθεί τη στρατιωτική θητεία, λίγο πριν ξεκινήσει [να εκτίει] την έκτη ποινή φυλάκισης στις αρχές Φεβρουαρίου.

«Στο σημερινό Ισραήλ, υπάρχει απαρτχάιντ», λέει ο έφηβος.
«Κανείς δεν μιλά για απόδοση ίσων δικαιωμάτων στους Παλαιστίνιους, ή ακόμα και για το δικαίωμα στην ψήφο. Δεν θέλω να λάβω μέρος σε αυτήν την κατάσταση… Θέλω να υποστηρίζω τις ενέργειές μου και όχι να κάνω πράγματα που είναι ενάντια στη συνείδησή μου».

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ισραηλινές αρχές να δεχθούν τη αντίρρησή του για λόγους συνείδησης, και να σταματήσουν να τον φυλακίζουν για τα πιστεύω του.

Ο Μπλανκ λέει ότι άρχισε να αμφισβητεί τη στρατολόγηση, πριν τέσσερα χρόνια, κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ισραήλ στη Γάζα, κατά την «Επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος», όταν ήταν μόλις 15 ετών.

«Το κύμα επιθετικού μιλιταρισμού που σάρωσε τότε τη χώρα, οι εκφράσεις αμοιβαίου μίσους και τα κενά περιεχομένου λόγια για εξάλειψη της τρομοκρατίας και για δημιουργία αποτελέσματος αποτροπής ήταν το πρωταρχικό έναυσμα για την άρνησή μου», εξήγησε.

Στο τέλος της σύγκρουσης του 2008-2009 εκατοντάδες παλαιστίνιοι και τρεις ισραηλινοί άμαχοι είχαν σκοτωθεί και η Γάζα απλωνόταν σε ερείπια.

Αμέσως μετά την «Επιχείρηση Χυτός Μόλυβδος» τουλάχιστον εννιά ισραηλινοί έφηβοι φυλακίστηκαν το 2009 επειδή ήταν αντιρρησίες συνείδησης -μια αύξηση σε σχέση με τα συνήθη νούμερα.

Τέσσερα χρόνια μετά, το Ισραήλ απέτυχε να διεξαγάγει μια ενδελεχή, ανεξάρτητη έρευνα για τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν κατά την επιχείρηση «Χυτός Μόλυβδος», και μέχρι τώρα δεν υπάρχει ένδειξη ούτε ότι οι κατηγορίες για παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου που διαπράχθηκαν στη σύγκρουση του Νοεμβρίου 2012 με τη Γάζα θα διερευνηθούν ανεξάρτητα και αμερόληπτα.

Ο Μπλανκ πιστεύει ότι «η κυβέρνηση Νετανιάχου… δεν ενδιαφέρεται να βρει μια λύση στην υπάρχουσα κατάσταση».

«Εμείς, ως πολίτες και ανθρώπινα όντα, έχουμε ηθικό καθήκον να αρνηθούμε να συμμετάσχουμε σε αυτό το κυνικό παιχνίδι».

Τον Οκτώβριο του 2012, ο 17χρονος Ομάρ Σάαντ, ένας Δρούζος από τη Γαλιλαία, αρνήθηκε με μια ανοικτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Άμυνας, να υποβληθεί σε ιατρική εξέταση, τη συνήθη διαδικασία για οποιονδήποτε μόλις κριθεί επιλέξιμος για θητεία στον ισραηλινό στρατό.

Στην επιστολή έλεγε «Αρνούμαι επειδή είμαι ένας άνθρωπος της ειρήνης, και μισώ όλες τις μορφές βίας, και ο στρατιωτικός θεσμός αντιπροσωπεύει για μένα την κορυφή της σωματικής και ψυχολογικής βίας».

Θα μπορούσε να συλληφθεί ανά πάσα στιγμή και να οδηγηθεί στη βάση κατάταξης για να υποβληθεί σε ιατρική εξέταση.

Η Νοάμ Γκουρ, πήγε στη φυλακή τον Απρίλιο του περασμένου έτους, σε ηλικία 18 ετών, αφότου διακήρυξε την άρνησή της «… να καταταγεί σε ένα στρατό που, από τότε που δημιουργήθηκε, έχει εμπλακεί στην κυριαρχία ενός άλλου έθνους, στη λεηλασία και την τρομοκράτηση ενός άμαχου πληθυσμού που βρίσκεται υπό τον έλεγχό του».

Εξέτισε δύο ποινές φυλάκισης πριν της δοθεί απαλλαγή από τη στρατιωτική θητεία.
Οι φορές που μπορεί να ξαναδικαστεί ο Μπλανκ είναι θεωρητικά άπειρες, εκτός εάν ο στρατός συμφωνήσει να τον απαλλάξει.

«Νομίζω ότι οι επανειλημμένες δίκες είναι πολύ άσχημος τρόπος χειρισμού της κατάστασης», είπε στη Διεθνή Αμνηστία.

Το 2003, η Ομάδα Εργασίας του ΟΗΕ για την Αυθαίρετη Κράτηση, έκρινε ότι καταδικάζοντας επανειλημμένα, άτομα στη βάση της αντίρρησής τους για λόγους συνείδησης, το Ισραήλ πρακτικά τους τιμωρεί για το ίδιο αδίκημα ξανά και ξανά, οπότε προσβάλλει τα δικαιώματά τους κατά τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που απαγορεύουν τη «διπλή απαγγελία κατηγοριών».

«Εάν κάποιος διέπραττε ένα έγκλημα θα ήξερε για πόσο θα καθόταν στη φυλακή… Σε μια πολιτισμένη κοινωνία θα είχα δικαστεί μία φορά και αυτό θα ήταν, ακόμα και αν με είχαν υποβάλει σε μια μεγαλύτερη περίοδο φυλάκισης».

Μια αποτελούμενη από στρατιωτικούς «επιτροπή συνείδησης» αποφασίζει για τις απαλλαγές για τους αντιρρησίες συνείδησης, αλλά τέτοιοι ισχυρισμοί συνήθως επιτρέπονται μόνο για εκείνους που αρνούνται να υπηρετήσουν για θρησκευτικούς λόγους.

Ο ισραηλινός νόμος επιτρέπει σε πασιφιστές να εξαιρούνται, αλλά η επιτροπή συνείδησης συχνά απορρίπτει αυτές τις περιπτώσεις.

Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι η ισραηλινή κυβέρνηση θα πρέπει να καθιερώσει ένα πλήρως ανεξάρτητο και αμερόληπτο σώμα για να εξετάσει τους ισχυρισμούς αντίρρησης συνείδησης με δίκαιο και διαφανή τρόπο.

Σε τελική ανάλυση, το δικαίωμα αντίρρησης στην στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης προστατεύεται από το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Ελλάδα: Κρατούμενος συνείδησης ο αντιρρησίας συνείδησης Χαράλαμπος Ακριβόπουλος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

21 Μαρτίου 2013


Ελλάδα: Κρατούμενος συνείδησης ο αντιρρησίας συνείδησης Χαράλαμπος Ακριβόπουλος

Η Διεθνής Αμνηστία καταδικάζει την σύλληψη, κράτηση και δίκη του αντιρρησία συνείδησης Χαράλαμπου Ακριβόπουλου. Η διεθνής οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρεί τον Χαράλαμπο Ακριβόπουλο κρατούμενο συνείδησης -ο οποίος κρατείται μόνο για την άρνησή του να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης- και ζητά την άμεση και χωρίς όρους απελευθέρωσή του. Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος, 37 ετών, συνελήφθη από τις αστυνομικές αρχές το πρωί της Τρίτης, 19 Μαρτίου 2013, και οδηγήθηκε στην Αστυνομική Διεύθυνση Ημαθίας. Σύμφωνα με τις αρχές η σύλληψή του αφορά υπόθεση ανυποταξίας και θα παραπεμφθεί στο Ναυτοδικείο Πειραιά. Τη δίκη θα παρακολουθήσει παρατηρητής της Διεθνούς Αμνηστίας.

Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος, ο οποίος έχει αρνηθεί για λόγους συνείδησης να υπηρετήσει τόσο την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία όσο και την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία, συνελήφθη με τη διαδικασία του αυτόφωρου και μετήχθη την ίδια ημέρα στην Υποδιεύθυνση Μεταγωγών Δικαστηρίων της Διεύθυνσης Αστυνομίας Θεσσαλονίκης. Εχθές, 20 Μαρτίου 2013, μετήχθη στη Διεύθυνση Μεταγωγών Δικαστηρίων Αττικής προκειμένου να μεταφερθεί σήμερα ενώπιον του Ναυτοδικείου Πειραιά για να δικασθεί με την κατηγορία της ανυποταξίας.

Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος είχε δηλώσει την αντίρρηση συνείδησής του τον Μάρτιο του 2004, όταν η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία ήταν υπερδιπλάσια της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας. Αρνήθηκε να υπηρετήσει τέτοια τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία. Τον Απρίλιο του 2008 κλήθηκε να παρουσιαστεί ενώπιον του Τριμελούς Ναυτοδικείου Πειραιά για το αδίκημα της ανυποταξίας σε καιρό ειρήνης, δεν παρουσιάστηκε και η δίκη αυτή αναβλήθηκε προκειμένου να ζητηθεί αυτοπρόσωπη παρουσία. Ο Χαράλαμπος Ακριβόπουλος καταδικάστηκε από το Ναυτοδικείο Πειραιά στις 22 Μαρτίου 2011 σε 8μηνη ποινή φυλάκισης με διετή αναστολή. Συνεπώς, σε περίπτωση νέας καταδίκης του, κινδυνεύει να φυλακιστεί αμέσως.

Η παρούσα σύλληψη και κράτησή του με βάση τη διαδικασία του αυτοφώρου για πράξη ανυποταξίας βασίζεται στην κατηγορία του 2008, καθώς το αδίκημα της ανυποταξίας κατά το ελληνικό δίκαιο θεωρείται διαρκές έγκλημα. Αυτό επιτρέπει το να οδηγηθεί ο αντιρρησίας στο αυτόφωρο οποτεδήποτε, αν και για τις περιπτώσεις άρνησης στράτευσης  της τελευταίας δεκαετίας σπανίως ακολουθείτο η αυτόφωρη διαδικασία.

Πρόκειται για τη δεύτερη σύλληψη αντιρρησία συνείδησης από τις ελληνικές αρχές μέσα σε ένα μήνα μετά από ένα κενό αρκετών χρόνων. Την Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου 2013, συνελήφθη ο αντιρρησίας συνείδησης Νικόλαος Καρανίκας, 44 ετών, ο οποίος και οδηγήθηκε ενώπιον της στρατιωτικού εισαγγελέα Θεσσαλονίκης με τη διαδικασία του αυτοφώρου με την κατηγορία της ανυποταξίας άρχουσα από το 1996, αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995. Κατόπιν αιτήματος αναβολής, η δίκη του ορίστηκε για την Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2013 στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης, και αφέθηκε ελεύθερος την ίδια ημέρα. Στις 22 Φεβρουαρίου 2013, κατόπιν νέου αιτήματος αναβολής, η δίκη αναβλήθηκε για την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013. Στις δίκη της 8ης Μαρτίου 2013 ο Νικόλαος Καρανίκας αθωώθηκε.

Επιπλέον, ο αντιρρησίας συνείδησης Δημήτρης Σωτηρόπουλος, 47 ετών, παρέλαβε πρόσφατα κλήση για να δικαστεί στις 28 Μαΐου 2013 από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της «ανυποταξίας σε περίοδο γενικής επιστράτευσης», για την οποία του ασκήθηκε δίωξη το 1994. Ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος είχε δηλώσει την αντίρρηση συνείδησής του τον Μάρτιο του 1992, όταν η ελληνική νομοθεσία δεν αναγνώριζε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και δεν προέβλεπε τη δυνατότητα εναλλακτικής υπηρεσίας. Το 1992 κλήθηκε για απολογία ενώπιον του Στρατιωτικού Δικαστηρίου Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας και επανέλαβε την άρνησή του να στρατευτεί για λόγους συνείδησης υποβάλλοντας υπόμνημα, χωρίς, ωστόσο, να δικαστεί. Ουδέποτε του αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, αλλά αντίθετα υπέστη επανειλημμένες διώξεις, καθώς οι αρχές κατέσχεσαν το διαβατήριό του και εξέδωσαν αλλεπάλληλα εντάλματα σύλληψης. Αν και δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, ήδη από το 2008 όταν έγινε πατέρας για τρίτη φορά -σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία οι τρίτεκνοι απαλλάσσονται της υποχρέωσης στράτευσης, η ποινική εκκρεμότητα σε βάρος του παρέμεινε.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν τις επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης. Οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης που έχουν προηγουμένως καταδικασθεί ή αθωωθεί για την ίδια πράξη παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας».

Οι δίκες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, σε στρατοδικεία εγείρουν σοβαρές ανησυχίες. Σε αντίστοιχη περίπτωση  το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει κρίνει ότι η δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο το οποίο αποτελείται αποκλειστικά από στρατιωτικούς δικαστές παραβιάζει το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,  υπόθεση Ercep κατά  Τουρκίας, απόφαση 22/11/2011).

Τόσο η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ  (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (υπόθεση Bayatyan κατά Αρμενίας, απόφαση 01/06/2011) έχουν αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το δικαίωμα περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας των Άρθρων 18 και 9  του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αντίστοιχα. Ωστόσο, η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.

Η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία στην Ελλάδα  είχε και συνεχίζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα για τη μεγάλη πλειονότητα των στρατεύσιμων, καθώς απαιτεί πολύ μεγαλύτερης διάρκειας υπηρεσία από ό,τι απαιτείται για το στρατό. Επιπροσθέτως, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο θεσμός της εναλλακτικής υπηρεσίας πρέπει να είναι καθαρά πολιτικής φύσης, εκτός της αρμοδιότητας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία περί αντίρρησης συνείδησης και την πρακτική με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Ελλάδα: Πότε θα σταματήσουν να διώκονται οι αντιρρησίες συνείδησης; Νέα δίκη 44χρονου αντιρρησία συνείδησης από στρατοδικείο

ΚΟΙΝΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ


Ελλάδα: Πότε θα σταματήσουν να διώκονται οι αντιρρησίες συνείδησης;
Νέα δίκη 44χρονου αντιρρησία συνείδησης από στρατοδικείο

Η Διεθνής Αμνηστία, το Ευρωπαϊκό Γραφείο για την Αντίρρηση Συνείδησης (EBCO) και η Αντιπολεμική Διεθνής (WRI), καταδικάζουν τη νέα δίωξη εναντίον του 44χρονου Νικόλαου Καρανίκα, αντιρρησία συνείδησης για ιδεολογικούς λόγους. Τρία χρόνια μετά την προηγούμενη κοινή δημόσια δήλωσή τους, οι τρεις διεθνείς οργανώσεις ζητούν και πάλι από τις ελληνικές αρχές να συμμορφωθούν με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις, και να τερματίσουν αμέσως όλες τις διώξεις, τις ποινές φυλάκισης, τα διοικητικά πρόστιμα (ύψους 6.000 ευρώ) και τις διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης, όποιο κι αν είναι το κίνητρό τους.

Ο Νικόλαος Καρανίκας δικάζεται με την κατηγορία της ανυποταξίας από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης την Παρασκευή, 8 Μαρτίου 2013. Τη δίκη θα παρακολουθήσουν ως παρατηρήτες η Ειρήνη Τσολάκη, Αντιπρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, και ο Λάζαρος Πετρομελίδης, Αντιπρόσωπος της Αντιπολεμικής Διεθνούς, ενώ θα καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης ο Friedhelm Schneider, Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης, και ο Γιάννης Γκλαρνέτατζης, Πρόεδρος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης. Πριν τη δίκη, ακτιβιστές των τριών οργανώσεων θα συμμετάσχουν σε δράσεις διαμαρτυρίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

«Πότε οι ελληνικές αρχές θα σταματήσουν να διώκουν εκείνους των οποίων η συνείδηση δεν τους επιτρέπει να στρατευθούν; Πότε θα σταματήσουν να δικάζουν ένα άτομο επανειλημμένα για την ίδια πράξη; Πότε θα σταματήσουν να δικάζουν πολίτες σε στρατοδικεία;», δήλωσε η Αντιπρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας Ειρήνη Τσολάκη. «Η Ελλάδα οπισθοχωρεί στην προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Καταδικάζουμε απερίφραστα την ελληνική πρακτική ποινικοποίησης των αντιρρησιών συνείδησης», τόνισε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης, Friedhelm Schneider. «Αναμένουμε από την ελληνική κυβέρνηση να εναρμονίσει επειγόντως τη νομοθεσία και την πρακτική περί αντίρρησης συνείδησης με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα και συστάσεις», δήλωσε η εκπρόσωπος της Αντιπολεμικής Διεθνούς, Hannah Brock.

Ο Νικόλαος Καρανίκας συνελήφθη το πρωί της Τετάρτης, 20 Φεβρουαρίου 2013, και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα της Τούμπας κατηγορούμενος για ανυποταξία. Με τη διαδικασία του αυτοφώρου, οδηγήθηκε ενώπιον του στρατιωτικού εισαγγελέα Θεσσαλονίκης. Κατόπιν αιτήματος αναβολής, η δίκη του ορίστηκε για την Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου 2013 στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης, και αφέθηκε ελεύθερος. Στις 22 Φεβρουαρίου 2013, κατόπιν νέου αιτήματος αναβολής, η δίκη αναβλήθηκε για την Παρασκευή, 8 Μαρτίου 2013. Σύμφωνα με το δικηγόρο του Νικόλαου Καρανίκα, Θωμά Χαραλαμπίδη, η διαδικασία που ακολουθήθηκε κατά τη σύλληψη δεν είναι η συνήθης, αφού σπανίως ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία. Εν τω μεταξύ, στις 22 Φεβρουαρίου 2013, εκδόθηκε νέο σημείωμα κατάταξης με το οποίο καλείται ο Νικόλαος Καρανίκας να παρουσιαστεί για στρατιωτική θητεία στις 20 Μαρτίου 2013. Το γεγονός αυτό, εφόσον ο Νικόλαος Καρανίκας εμμείνει στην άρνησή του να στρατευθεί για λόγους συνείδησης, θα οδηγήσει πιθανότατα και σε νέα δίωξή του για ανυποταξία.

Τώρα ο Νικόλαος Καρανίκας κατηγορείται για ανυποταξία από τον Ιανουάριο του 1996, αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί και φυλακιστεί το 1995. Οι τρεις οργανώσεις επισημαίνουν ότι οι επανειλημμένες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης παραβιάζουν το Άρθρο 14.7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και την ποινική διαδικασία κάθε χώρας».

Επίσης, σε κάθε περίπτωση, ο αντιρρησίας συνείδησης Νικόλαος Καρανίκας, όπως και κάθε άλλος πολίτης, δεν θα έπρεπε να είχε δικαστεί από στρατοδικείο. Αυτό άλλωστε έχει κρίνει ρητά και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: υπάρχει παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη (Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) όταν δικάζονται αντιρρησίες συνείδησης από στρατοδικεία (υπόθεση Ercep v. Turkey, απόφαση 22/11/2011).

Παρά το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ρητά ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης προστατεύεται από το Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί ελευθερίας σκέψης, συνείδησης και θρησκείας (υπόθεση Bayatyan v. Armenia, απόφαση 01/06/2011), η Ελλάδα εξακολουθεί να μη συμμορφώνεται με τις διεθνείς υποχρεώσεις της και να παραβιάζει τα δικαιώματα των αντιρρησιών συνείδησης.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΥΠΟΒΑΘΡΟΥ

Ο Νικόλαος Καρανίκας διακήρυξε τη αντίρρησή του στη στράτευση για λόγους συνείδησης ήδη από τη δεκαετία του ’90, πριν αναγνωριστεί στην Ελλάδα το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης. Τον Αύγουστο του 1995 συνελήφθη και μεταφέρθηκε στις Στρατιωτικές Φυλακές Θεσσαλονίκης. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους καταδικάστηκε για ανυποταξία σε καιρό γενικής επιστράτευσης σε 4 χρόνια φυλάκιση από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης. Το Δεκέμβριο του 1995 το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης μείωσε την ποινή του σε 1 χρόνο φυλάκιση με 3ετή αναστολή. Όμως, κατά την αποφυλάκισή του από τις στρατιωτικές φυλακές του επιδόθηκε φύλλο πορείας. Ο Νικόλαος Καρανίκας, ως αντιρρησίας συνείδησης, αρνήθηκε να παρουσιαστεί και κατηγορήθηκε πλέον για λιποταξία (τον Ιανουάριο του 1996). Τον Δεκέμβριο του 1997 συνελήφθη εκ νέου και αφέθηκε ελεύθερος αφού του επιδόθηκε νέο φύλλο πορείας. Αρνήθηκε και πάλι να παρουσιαστεί και κατηγορήθηκε ξανά για λιποταξία. Τον Οκτώβριο του 2000, και ενώ πλέον είχε ψηφιστεί από το 1997 νόμος για την αντίρρηση συνείδησης και την εναλλακτική υπηρεσία, το στρατοδικείο Θεσσαλονίκης απάλλαξε τον Νικόλαο Καρανίκα από την κατηγορία της λιποταξίας.

Το 1998 ο Υπουργός Άμυνας αρνήθηκε να δεχτεί την αίτηση του Νικόλαου Καρανίκα να αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης και να υπηρετήσει εναλλακτική υπηρεσία, θεωρώντας ότι έχει καταταγεί στο στρατό, το διάστημα που βρισκόταν κρατούμενος σε στρατιωτικές φυλακές (Αύγουστος – Δεκέμβριος 1995). Σύμφωνα με την τότε νομοθεσία, δεν μπορούσε να αναγνωριστεί κάποιος ως αντιρρησίας συνείδησης, εάν είχε βρεθεί εντός στρατεύματος. Ως εκ τούτου, οι ελληνικές αρχές ουδέποτε αναγνώρισαν στον Νικόλαο Καρανίκα το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ Επισυνάπτεται φωτογραφία από τη δράση που πραγματοποίησαν ακτιβιστές της Διεθνούς Αμνηστίας μπροστά στο Ελληνικό Κοινοβούλιο με το εξής μήνυμα: Ό,τι και να κάνετε δεν μπορείτε ποτέ να φυλακίσετε την συνείδησή του! Αλληλεγγύη στον έλληνα αντιρρησία συνείδησης Νίκο Καρανίκα!




ΑΤΟΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΥΠΟ:
 
Διεθνής Αμνηστία – Ελληνικό Τμήμα, τηλ: +30 210 3600628, εσωτ. 4, www.amnesty.org.gr
Hannah Brock, Υπεύθυνη του Προγράμματος "Δικαίωμα στην Άρνηση να Σκοτώνεις", 
War Resisters' International, τηλ: +44 20 7278 4040, http://wri-irg.org
Friedhelm Schneider, Πρόεδρος, European Bureau for Conscientious Objection, 
τηλ: +49 1520
 
Πηγή: Διεθνής Αμνηστία