Το Ναυτοδικείο Πειραιά καταδίκασε τον 45χρονο σε τριετή φυλάκιση χωρίς αναστολή
20 Μαΐου 2008
Το Ναυτοδικείο Πειραιά καταδίκασε σήμερα ερήμην τον αντιρρησία συνείδησης, Λάζαρο Πετρομελίδη, Αντιπρόεδρο του EBCO (Ευρωπαϊκό Γραφείο για την Αντίρρηση Συνείδησης) σε ποινή τριετούς φυλάκισης, χωρίς αναστολή, σε συγχώνευση για τις δύο κατηγορίες για ανυποταξία με τις οποίες παραπέμφθηκε για 15η φορά. Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει τον αποτροπιασμό της για την απόφαση αυτή και δηλώνει ότι στην περίπτωση που ο Λάζαρος Πετρομελίδης φυλακιστεί η παγκόσμια οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα τον υιοθετήσει ως κρατούμενο συνείδησης, απαιτώντας την άμεση και άνευ όρων αποφυλάκισή του.
«Η απαράδεκτη αυτή απόφαση παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και ωθεί τη Διεθνή Αμνηστία σε περίπτωση που ο Λάζαρος Πετρομελίδης φυλακιστεί, να τον υιοθετήσει ως τον πρώτο κρατούμενο συνείδησης στην Ελλάδα εδώ και χρόνια» δήλωσε ο Σίμος Μπούρας, Πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.
Εδώ και δέκα χρόνια εφαρμογής του θεσμού της εναλλακτικής πολιτικής κοινωνικής υπηρεσίας, η Ελλάδα δεν επιδεικνύει καμία πρόθεση να συμμορφωθεί με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα, αλλά αντίθετα εξακολουθεί να διώκει συστηματικά τους αντιρρησίες συνείδησης που υπερασπίζονται τα διεθνώς αναγνωρισμένα δικαιώματά τους.
Με τις συνεχείς διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης η Ελλάδα παραβιάζει εκτός των άλλων και το άρθρο 14 παράγραφος 7 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι «κανένας δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται ξανά για αδίκημα, για το οποίο έχει τελεσίδικα καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με το δίκαιο και τον κώδικα ποινικής δικονομίας κάθε χώρας».
Γενικές πληροφορίες
Η οργάνωση υπενθυμίζει στις ελληνικές αρχές ότι �[γ]ια δημοκρατικά κράτη που σέβονται τα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, ο σεβασμός για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης δεν μπορεί να θεωρείται έλασσον ζήτημα ξεκομμένο από τη δεσπόζουσα τάση προστασίας και προώθησης, σε διεθνές επίπεδο, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων� (�Αντίρρηση συνείδησης στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία�, Γενική Διεύθυνση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Συμβούλιο της Ευρώπης, Ιούνιος 2002).
Τον Μάρτιο του 2005, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών κάλεσε την Ελλάδα να βελτιώσει το νόμο που αφορά στην αντίρρηση συνείδησης, σημειώνοντας ότι: «Η Επιτροπή εκφράζει την ανησυχία της γιατί η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας για τους αντιρρησίες συνείδησης είναι πολύ μεγαλύτερη από τη στρατιωτική θητεία και γιατί η αξιολόγηση των αιτήσεων για την υπηρεσία αυτή βρίσκεται υπό τον αποκλειστικό έλεγχο του Υπουργείου ’μυνας. Το Κράτος-Μέλος πρέπει να διασφαλίσει ότι η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας δεν θα έχει τιμωρητικό χαρακτήρα και πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να θέσει την αξιολόγηση των αιτήσεων αναγνώρισης των αντιρρησιών συνείδησης υπό τον έλεγχο πολιτικών αρχών».
Η Διεθνής Αμνηστία ζητά άμεσες τροποποιήσεις του ελληνικού θεσμικού πλαισίου ώστε να διασφαλιστεί ότι:
- Η εναλλακτική υπηρεσία δεν θα έχει διάρκεια με χαρακτήρα διάκρισης και τιμωρίας. Αυτή τη στιγμή, όπως έχει ο νόμος, η πλήρης στρατιωτική θητεία είναι 12 μήνες, ενώ η πλήρης εναλλακτική υπηρεσία είναι 30 μήνες. Κατόπιν απόφασης του Υπουργού Εθνικής ’μυνας, η πλήρης εναλλακτική υπηρεσία μπορεί να μειωθεί, αλλά πρέπει να είναι τουλάχιστον 23 μήνες, δηλαδή διάρκεια που συνεχίζει να είναι μεροληπτική και τιμωρητική.
- Η διαχείριση της εναλλακτικής υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένων της εξέτασης των αιτήσεων και κάθε πιθανής επακόλουθης δικαστικής εξέλιξης, θα υπάγεται εξ' ολοκλήρου σε μη στρατιωτικές αρχές. Αυτή τη στιγμή η διαχείριση υπάγεται στο Υπουργείο Εθνικής ’μυνας. Ο Υπουργός Εθνικής ’μυνας αποφασίζει για τις αιτήσεις, μετά από γνωμοδότηση ειδικής πενταμελούς επιτροπής με δύο στρατιωτικά μέλη, και οι αντιρρησίες συνείδησης, αν και δεν είναι στρατιωτικοί, δικάζονται από στρατοδικεία.
- Οι αντιρρησίες συνείδησης θα έχουν το δικαίωμα να αξιώσουν την ιδιότητα του αντιρρησία συνείδησης οποιαδήποτε στιγμή, τόσο πριν όσο και μετά την κατάταξή τους στις ένοπλες δυνάμεις. Αυτή τη στιγμή, μπορούν μόνο να αξιώσουν την ιδιότητα του αντιρρησία συνείδησης πριν καταταγούν στις ένοπλες δυνάμεις.
- Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης θα ισχύει πάντοτε, τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου. Αυτή τη στιγμή, σε καιρό πολέμου, οι διατάξεις για την εναλλακτική υπηρεσία μπορούν να αναστέλλονται κατόπιν απόφασης του Υπουργού Εθνικής ’μυνας.
- Η ιδιότητα του αντιρρησία συνείδησης, και συνεπώς το δικαίωμα στην εναλλακτική υπηρεσία, δεν θα ανακαλείται ποτέ, είτε για λόγους άσκησης συνδικαλιστικής δραστηριότητας, είτε συμμετοχής σε απεργία, είτε πειθαρχικών παραπτωμάτων. Επί του παρόντος, προβλέπεται έκπτωση για τέτοιους λόγους.
- Να θέσουν τέλος στις διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης και να τους επιτρέψουν να ανακτήσουν πλήρως τα ατομικά και πολιτικά τους δικαιώματα.
- Να διασφαλίσουν ότι, τόσο στο νόμο όσο και στην πράξη, οι αντιρρησίες συνείδησης δεν θα υφίστανται διακρίσεις όσον αφορά τους όρους και τις συνθήκες της υπηρεσίας, ή όσον αφορά οποιαδήποτε οικονομικά, πολιτισμικά, αστικά και πολιτικά δικαιώματα.
- Να εξαλείψουν τα προβλήματα στη διαδικασία αίτησης. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλά προβλήματα σχετικά με τη διαδικασία αίτησης για την ιδιότητα του αντιρρησία συνείδησης, λόγω εμποδίων όπως αυστηρές προθεσμίες, δυσκολίες στην απόκτηση των απαιτούμενων δικαιολογητικών, μη αναγνώριση ως αντιρρησιών όσων παρουσιάζονται σε στρατόπεδο για να πάρουν αναβολή για λόγους υγείας, και αμφισβητήσιμες αποφάσεις της ειδικής επιτροπής, κυρίως για τους μη θρησκευτικούς αιτούντες.
- Να εγγυηθούν τη διαθεσιμότητα επαρκούς και έγκαιρης πληροφόρησης για το δικαίωμα της αντίρρησης συνείδησης στη στρατιωτική θητεία και τον τρόπο απόκτησης της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης, προς όλους όσους αφορά η στρατιωτική θητεία. Αυτή τη στιγμή η συντριπτική πλειονότητα των στρατευσίμων δεν γνωρίζουν ακόμα ότι υπάρχει η επιλογή να υπηρετήσει κάποιος εναλλακτική πολιτική υπηρεσία αντί για στρατιωτική θητεία.
Πηγή: Διεθνής Αμνηστία
