ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΜ-Θ
| Από τους πρωτεργάτες της
εναλλακτικής θητείας, αρνήθηκε το 1987-88 και συμμετείχε σε απεργία
διεκδικώντας το δικαίωμα να μην υπηρετήσει στο στρατό Η εναλλακτική υπηρεσία είναι αναφαίρετο, αναγνωρισμένο από το Σύνταγμα, δικαίωμα, που έγινε Νόμος το 1997 αλλά εφαρμόστηκε το 1998 Ρεπορτάζ Δήμητρα Συμεωνίδου |
Ο περιφερειακός σύμβουλος Αν. Μακεδονίας και Θράκης Θανάσης Μακρής
|
|
Δήλωσε αντιρρησίας συνείδησης το 1987-88, πιστεύοντας ότι η άρνηση
στράτευσης αποτελεί πέρα από ένα ανθρώπινο δικαίωμα και σημαντική
συμβολή στην ειρήνη. Ο περιφερειακός σύμβουλος Θανάσης Μακρής και
επικεφαλής της παράταξης των Οικολόγων Πράσινων στην Αν. Μακεδονία –
Θράκη, μοιράστηκε την προσωπική του ιστορία στην εκδήλωση με θέμα:
«Δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, ένα κατοχυρωμένο, άγνωστο
δικαίωμα», που διοργάνωσε στην Κομοτηνή η τοπική ομάδα δράσης του
ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας. Μία εμπειρία που περιελάμβανε
τη σύλληψή του, τη διαπόμπευση στην τοπική κοινωνία της Καβάλας, αλλά
και τη δικαίωσή του ειδικά σήμερα όταν πλέον έχει γίνει απόλυτα
παραδεκτό ότι τα εξοπλιστικά και αμυντικά συστήματα επιβαρύνουν
δυσανάλογο τον προϋπολογισμό της χώρας μας.
Η Μιμίκα Κριτσανίδου, εκπρόσωπους του Δικτύου
Αντιρρησιών Συνείδησης της Διεθνούς Αμνηστίας με μέλη της τοπικής ομάδας
δράσης του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας στην Κομοτηνή
ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ
Η άγνωστη ιστορία του περιφερειακού συμβούλου ξεκινάει όταν
συλλαμβάνεται εξαιτίας της άρνησής του να στρατευτεί, έξι μέρες αφότου
είχε εκλεγεί μέλος του κεντρικού συμβουλίου της ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική
Ένωση Ελλάδος). Αρχικά καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλακή. «Ζητούσαμε την
καθιέρωση μιας εναλλακτικής κοινωνικής θητείας. Μετά από μια πολυήμερη
απεργία πείνας, είχε υποσχεθεί η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι θα
καθιερώσει την εναλλακτική κοινωνική θητεία που είναι η απαίτηση όλων
των διεθνών οργανισμών να υπάρχει η δυνατότητα κάποιος να κάνει
εναλλακτική κοινωνική θητεία αντί για στρατιωτική θητεία. Με βάση αυτή
την υπόσχεση και την παρουσία νομοσχεδίου στον τύπο, σταματήσαμε την
απεργία πείνας που κάναμε μαζί με τον Μιχάλη Μαραγκάκη». Ο Θανάσης
Μακρής μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί από τους πρωτεργάτες της εναλλακτικής
θητείας και πρωτεργάτης, όπως είπε και στους ιδεολογικούς αντιρρησίες
μετά τον Μιχάλη Μαραγκάκη, ο οποίος, όπως τόνισε, «άνοιξε αυτό το κύκλο,
τουλάχιστον στους γνωστούς ιδεολογικούς αντιρρησίες, Είχαμε
ιδεολογικούς αντιρρησίες και κατά την χούντα και πριν από την χούντα και
λίγο μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο στην Ελλάδα, αλλά οι γνωστοί και
καταγεγραμμένοι δημόσια ήταν ο Μιχάλης Μαραγκάκης και μετά εγώ». Το
βασικό ζήτημα έθετε τότε ο κ. Μακρής αρνούμενος τη στράτευση είναι ότι
πέρα από ένα ανθρώπινο δικαίωμα, αποτελεί και σημαντική συμβολή στην
ειρήνη. Ανέφερε μάλιστα ότι στην απολογία του τότε είχα παρουσιάσει
επιχειρήματα για αυτή του την επιλογή που σήμερα δικαιώνονται, δηλαδή,
ότι, «η λογική που κυριαρχεί σε σχέση με τον στρατό και τους εξοπλισμούς
θα μας οδηγήσει σε χρεοκοπία. Το έλεγα πριν από 24 χρόνια, δυστυχώς
επιβεβαιώνεται».
 ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ ΕΠΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Η επιλογή του να αρνηθεί τη στράτευσή του σαφώς και επηρέασε τη
μετέπειτα ζωή του, όχι μόνο επαγγελματική, αλλά προσωπική. «Η καταδίκη
αρχικά μου στέρησε τη δυνατότητα οποιουδήποτε διορισμού. Να σημειώσω ότι
μετά από 3 χρόνια με ειδική διάταξη της κυβέρνησης Μητσοτάκη με
ξανακάλεσαν στον στρατό παρανόμως και βγήκα ξανά στην παρανομία με
αποτέλεσμα να υποχρεωθώ να εγκαταλείψω το βιβλιοπωλείο που είχα στην
Καβάλα. Η δικαίωση ήρθε μετά από 4-5 χρόνια και συγκεκριμένα το 1997
οπότε αναγνωρίστηκε η εναλλακτική κοινωνική θητεία/ Υπήρξε διαγραφή των
ποινών μας θεωρώντας ότι υπήρξε αναγνώριση του αγώνα μας». Στο ερώτημα
αν μετανιώνει είναι κάθετος «καθόλου, πρέπει να πω ότι νιώθω ότι η ζωή
ήταν πολύ εύκολη μαζί μου, την έχω ζήσει, δεν νιώθω ότι κάτι με
βαραίνει, είμαι ευτυχισμένος με την ζωή».
 Η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΝΕΙ ΔΥΣΚΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑ
Εκπροσωπεί τη νεότερη γενιά αντιρρησιών συνείδησης ο Αλέξανδρος
Παπαδόπουλος, ο οποίος κατέθεσε τον περασμένο Αύγουστο τη σχετική αίτηση
στο στρατολογικό γραφείο, οπότε ακολούθησε μια γραφειοκρατική
διαδικασία που διήρκησε περίπου 9 μήνες. Ο ίδιος χαρακτήρισε γραφικό τον
στρατό και τόνισε ότι η άρνησή του είναι πολιτικού περιεχομένου.
Σύμφωνα τη Διεθνής Αμνηστία αντιρρησία συνείδησης είναι κάθε στρατεύσιμο
άτομο το οποίο για λόγους συνείδησης ή βαθιάς πεποίθησης αρνείται να
πάρει μέρος άμεσα ή έμμεσα σε πολέμους ή ένοπλες συγκρούσεις και να
στρατευτεί. Οι λόγοι συνείδησης ή βαθιάς πεποίθησης μπορεί να πηγάζουν
από θρησκευτικά, ηθικά, ανθρωπιστικά, φιλοσοφικά, πολιτικά ή παρόμοια
κίνητρα. Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης ισχύει και για άτομα που
έχουν ήδη στρατευτεί καθώς και για στρατιώτες που υπηρετούν σε
επαγγελματικούς στρατούς και διαμορφώνουν αντίρρηση συνείδησης μετά την
στράτευση τους.
Σήμερα ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος υπηρετεί εναλλακτική θητεία σε
υπηρεσία του υπουργείου Οικονομικών στην Ξάνθη. Όμως και αυτή είναι μια
επιλογή που δεν τον ικανοποιεί, αφού όπως είπε, «αν είχα ζήσει αυτή την
εμπειρία μέσα από κάποιον άλλο, όχι ο ίδιος, δεν θα έμπαινα στην
διαδικασία να το κάνω, θα προτιμούσα να κηρυχτώ ανυπότακτος, να κάνω
ολική άρνηση στράτευσης. Αυτός που αποφασίζει να γίνει αντιρρησίας
συνείδησης δεν έχει τα δικαιώματα του εργαζόμενου, αλλά έχει τις
υποχρεώσεις, δηλαδή αποφεύγει την καταπίεση του στρατού, αλλά έχει να
διαλέξει ανάμεσα σε ένα καταπιεστικού τύπου θεσμό. Γιατί εγώ μπορεί να
μην έχω τόσες αρμοδιότητες στην υπηρεσία όσο ένας κρατικός υπάλληλος,
αλλά δουλεύω κανονικά 8ώρο ή 6ώρο και αμείβομαι 225 ευρώ τα οποία δεν τα
έχω πάρει ακόμη, θα τα πάρω σε 2 μήνες που σημαίνει στην ουσία εγώ αν
με είχαν στείλει κάπου αλλού πέρα από την Ξάνθη, που περίμενα να με
στείλουν αλλού, δεν θα πήγαινα».
Όσον αφορά στη διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας αυτή με την τελευταία υπουργική απόφαση ορίστηκε στους 15 μήνες.
|
Πηγή: xronos.gr
