Παγκόσμια Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης – Ημερίδα για την Αντίρρηση Συνείδησης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

9 Μαΐου 2011

Παγκόσμια Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης – Ημερίδα για την Αντίρρηση Συνείδησης
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης, στις 15 Μαΐου, η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει την απογοήτευσή της για τις συνεχιζόμενες δίκες αντιρρησιών συνείδησης και το προβληματικό νομικό πλαίσιο για την αντίρρηση συνείδησης στην Ελλάδα.
Η Διεθνής Αμνηστία και ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης, με την υποστήριξη του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλη Τρεμόπουλου, συνδιοργανώνουν Hμερίδα για την Αντίρρηση Συνείδησης, με τίτλο «Αντίρρηση συνείδησης στην Ελλάδα: προβλήματα και προοπτικές» την Πέμπτη 12 Μαΐου, στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην Αθήνα (Λεωφόρος Αμαλίας 8).

Πρόγραμμα Ημερίδας

Α’ κύκλος, 16:00 – 18:00
«Η αντίρρηση συνείδησης ως δικαίωμα και πράξη»

Συντονισμός:
Μιμίκα Κριτσανίδου, Μέλος της Ομάδας για την Αντίρρηση Συνείδησης του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας

Ομιλίες:
Μιχάλης Τσαπόγας, Ειδικός Επιστήμονας στον Κύκλο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συνηγόρου του Πολίτη
Κωστής Παπαϊωάννου, Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
Καλλιόπη Λυκοβαρδή, Μέλος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
Αλεξία Τσούνη, Μέλος Δ.Σ. του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας
Λάζαρος Πετρομελίδης, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης (EBCO)
Συζήτηση


Β’ κύκλος, 18:00 – 20:00
«Αντίρρηση συνείδησης και κοινωνικό όφελος»

Συντονισμός:
Σπύρος Ψύχας, Συνεργάτης του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλη Τρεμόπουλου

Ομιλίες:
Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης
Νάσος Αλευράς, Βουλευτής Α’ Αθηνών (ΠΑΣΟΚ)
Εκπρόσωπος Νέας Δημοκρατίας (έχει προσκληθεί)
Θοδωρής Δρίτσας, Βουλευτής Α’ Πειραιά (ΣΥΡΙΖΑ)
Νίκος Τσούκαλης, Βουλευτής Αχαΐας (Δημοκρατική Αριστερά)
Νίκος Μυλωνάς, Εκπρόσωπος των Οικολόγων Πράσινων

Συζήτηση


Η Διεθνής Αμνηστία ζητά από την ελληνική Κυβέρνηση να τερματίσει τις διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης και να εναρμονίσει το ισχύον τιμωρητικό και μεροληπτικό νομικό πλαίσιο με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα.
Ήδη από την αρχή του 2011 τέσσερις αντιρρησίες συνείδησης, αν και πολίτες, κλήθηκαν σε στρατοδικεία.

• Στις 12/05/2011 δικάζεται από το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Αθηνών ο ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης Ε. Μ. με την κατηγορία της ανυποταξίας. Ο Ε. Μ. αρνήθηκε να υπηρετήσει την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία το 2007, για λόγους συνείδησης, και καταδικάστηκε για ανυποταξία σε 8μηνη ποινή φυλάκισης, με αναστολή από το Στρατοδικείο Αθηνών, στις 19 Φεβρουαρίου 2010.
• Στις 22/03/2011 ο ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης, Μπάμπης Ακριβόπουλος, καταδικάστηκε για ανυποταξία σε 8μηνη ποινή φυλάκισης, με διετή αναστολή, από το Ναυτοδικείο Πειραιά. Ο Μπάμπης Ακριβόπουλος αρνήθηκε, για λόγους συνείδησης, να υπηρετήσει την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία.
• Στις 23/02/2011 αναβλήθηκε η εκδίκαση της υπόθεσης του ιδεολογικού αντιρρησία συνείδησης Αβραάμ Πουλιάση για την κατηγορία της ανυποταξίας από το Στρατοδικείο Αθηνών. Ο Αβραάμ Πουλιάσης, ο οποίος δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, καθότι 48 ετών σήμερα, κλήθηκε για στρατιωτική θητεία πριν το 1998, όταν δεν υπήρχε ακόμα εναλλακτική υπηρεσία, και αρνήθηκε να στρατευθεί.
• Στις 16/02/2011 εκδικάστηκε από το δικαστικό συμβούλιο του Αναθεωρητικού Στρατοδικείου Αθηνών η έφεση του θρησκευτικού αντιρρησία συνείδησης, Νικολάου Ξιάρχου, κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος του δικαστικού συμβουλίου του Ναυτοδικείου Πειραιά για δεύτερη λιποταξία, και εκκρεμεί η απόφαση. Ο Νικόλαος Ξιάρχος ήταν επαγγελματίας στρατιωτικός και έγινε αντιρρησίας συνείδησης αφού βαφτίστηκε χριστιανός μάρτυρας του Ιεχωβά. Για την πρώτη λιποταξία καταδικάστηκε από το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Αθηνών, τον Σεπτέμβριο του 2008, σε ποινή φυλάκισης 3 ετών με πενταετή αναστολή.

Η Ελλάδα, παρά τις βελτιώσεις του Νόμου 3883/2010 και την απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας για μείωση της διάρκειας της εναλλακτικής υπηρεσίας στους 15 μήνες, εξακολουθεί να αποτυγχάνει να συμμορφωθεί με τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Η Ελλάδα συνεχίζει να διατηρεί το θεσμό υπό στρατιωτική αρχή, να δικάζει τους αντιρρησίες συνείδησης σε στρατοδικεία και μάλιστα επανειλημμένα για την ίδια πράξη, να έχει εναλλακτική υπηρεσία τιμωρητικού χαρακτήρα για τη συντριπτική πλειονότητα των στρατεύσιμων, να μην αναγνωρίζει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στους επαγγελματίες στρατιωτικoύς, και να μην παρέχει επαρκή και έγκαιρη πληροφόρηση για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και τον τρόπο απόκτησης της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης.
Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης αποτελεί βασικό στοιχείο του δικαιώματος στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας. Αυτό διασφαλίζεται στο Σύνταγμα της Ελλάδας (Άρθρα 13 και 14), καθώς και στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Άρθρο 18), στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (Άρθρο 18), στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (Άρθρο 9) και στην Αμερικανική Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Άρθρα 12 και 13). Έχει επίσης αναγνωριστεί σε Ψηφίσματα και Συστάσεις που έχουν υιοθετηθεί από τα Ηνωμένα Έθνη, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης αναγνωρίζεται ρητά στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Άρθρο 10.2) και στην Ιβηροαμερικανική Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Νέων (Άρθρο 12).

Αναλυτικά, οι συστάσεις της Διεθνούς Αμνηστίας για τον ελληνικό νόμο για την αντίρρηση συνείδησης στη Δημόσια Δήλωση «Ελλάδα: Νέος νόμος για την αντίρρηση συνείδησης – Νέα χαμένη ευκαιρία;», 13/09/2010 και στην Αναφορά για την Οικουμενική Περιοδική Αξιολόγηση της Ελλάδας από τον ΟΗΕ, 08/11/2010.

Αντίστοιχα, η Διεθνής Αμνηστία απευθύνει συστάσεις για την αντίρρηση συνείδησης σε άλλες χώρες, ενδεικτικά: Τουρκία, Αρμενία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Καναδάς, Λευκορωσία, Τουρκμενιστάν, Νότια Κορέα.

Γραφείο Τύπου και Προβολής

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία