Εκδήλωση-συζήτηση για την αντίρρηση συνείδησης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

30 Μαΐου 2011

Η Διεθνής Αμνηστία και ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης συνδιοργανώνουν εκδήλωση-συζήτηση για την αντίρρηση συνείδησης, με τίτλο «Αντίρρηση συνείδησης στην Ελλάδα: προβλήματα και προοπτικές», την Πέμπτη 2 Ιουνίου, 18:00 - 20:00, στην Αίθουσα 3 του 2ου ορόφου του νέου κτηρίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (είσοδος από τον πεζόδρομο της οδού Μασσαλίας).

Πρόγραμμα Ημερίδας

18:00 - 20:00

Συντονισμός:

Μιμίκα Κριτσανίδου, Μέλος της Ομάδας για την Αντίρρηση Συνείδησης του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας

Ομιλίες:

Μιχάλης Τσαπόγας, Ειδικός Επιστήμονας στον Κύκλο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συνηγόρου του Πολίτη

Λυδία Μπολάνη, Επιστημονική Συνεργάτης της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Καλλιόπη Λυκοβαρδή, Μέλος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Αλεξία Τσούνη, Μέλος Δ.Σ. του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας

Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης

Λάζαρος Πετρομελίδης, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης (EBCO)

Παρεμβάσεις - Συζήτηση

Η εκδήλωση είχε αρχικά προγραμματιστεί ως ημερίδα, με την υποστήριξη του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλη Τρεμόπουλου στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα, την Πέμπτη 12 Μαΐου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης (15 Μαΐου), αλλά αναβλήθηκε λόγω των γεγονότων των ημερών.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία

Η Νότια Κορέα θα πρέπει να αφήσει αμέσως ελεύθερους όλους τους αντιρρησίες συνείδησης και να εισάγει εναλλακτικές της στρατιωτικής θητείας

Διεθνής Αμνηστία

Δημόσια Δήλωση

AI Index: ASA 25/006/2011

Ημερομηνία: 15 Μαΐου 2011

Πάνω από 850 αντιρρησίες συνείδησης – άνδρες που έχουν αρνηθεί τη στράτευση για λόγους συνείδησης – βρίσκονται αυτόν τον καιρό στη φυλακή στη Νότια Κορέα, εκτίοντας ποινές για αυτήν την άρνηση. Με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας Αντίρρησης Συνείδησης, η Διεθνής Αμνηστία καλεί την κυβέρνηση της Νοτίου Κορέας να λάβει επείγοντα μέτρα για να επανορθώσει αυτήν την ντροπιαστική κατάσταση.

Η μεγάλη πλειονότητα των αντιρρησιών συνείδησης στη Νότια Κορέα είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι υπόλοιποι αρνούνται συνειδητά εξαιτίας άλλων θρησκευτικών πεποιθήσεων ή έχουν ηθικούς, ανθρωπιστικούς ή παρόμοιους λόγους για να αρνηθούν να εκτελέσουν στρατιωτική θητεία. Δεν υπάρχει πρόβλεψη στην νοτιοκορεατική νομοθεσία για τους αντιρρησίες συνείδησης στη στρατιωτική θητεία να κάνουν μια εναλλακτική πολιτική μορφή υπηρεσίας.

Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να αρνείται να εκτελέσει στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης ή βαθιάς προσωπικής πεποίθησης, χωρίς να υφίσταται καμία ποινική ή άλλη τιμωρία, και ότι αυτό το δικαίωμα ενυπάρχει στο ανθρώπινο δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας. Αυτό το δικαίωμα παρέχεται, μεταξύ άλλων, στο Άρθρο 18 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR). Το γενικό σχόλιο 22 της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ αναφέρει ότι ενώ «η Σύμβαση δεν αναφέρεται συγκεκριμένα σε ένα δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, … ένα τέτοιο δικαίωμα μπορεί να συνάγεται από το άρθρο 18, δεδομένου ότι η υποχρέωση να χρησιμοποιηθεί θανατηφόρα βία μπορεί να έρχεται σε σοβαρή σύγκρουση με την ελευθερία της συνείδησης και το δικαίωμα να εκδηλώνει κάποιος τη θρησκεία ή πεποίθησή του».

Τον Μάρτιο αυτού του έτους, μετά την εξέταση των περιπτώσεων 100 Νοτιοκορεατών αντιρρησιών συνείδησης που είχαν φέρει τις περιπτώσεις τους στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, η Επιτροπή έκρινε ότι η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας είχε παραβιάσει το Άρθρο 18 της ICCPR φυλακίζοντας άτομα που αρνήθηκαν για λόγους συνείδησης να αναλάβουν στρατιωτική υπηρεσία.

Η Επιτροπή δήλωσε περαιτέρω ότι η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας έχει υποχρέωση να παράσχει μια αποτελεσματική επανόρθωση για την παραβίαση των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης, συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης, και να αποφύγει παρόμοιες παραβιάσεις στο μέλλον.

Σύμφωνα με την Επιτροπή, το να γίνουν διατάξεις για τους αντιρρησίες συνείδησης δε χρειάζεται να διαβρώσει την αρχή της γενικής στράτευσης, την οποία η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας έχει δηλώσει ότι θεωρεί σημαντική για την κοινωνική συνοχή και ισότητα. Η Επιτροπή επεσήμανε ότι είναι δυνατόν θεωρητικά, και συνηθισμένο στην πράξη, να θεσπίζονται εναλλακτικές μορφές πολιτικής υπηρεσίας για τους αντιρρησίες συνείδησης. Δηλαδή, υπηρεσία που αποφέρει ανάλογο κοινωνικό όφελος και έχει ανάλογες απαιτήσεις από το άτομο, εξαλείφοντας άδικες διαφορές μεταξύ αυτών που συμμετέχουν στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και αυτών στην εναλλακτική υπηρεσία.

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί την κυβέρνηση της Νοτίου Κορέας να αντιμετωπίσει άμεσα τις ανησυχίες που εγέρθηκαν από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διασφαλίζοντας μια αποτελεσματική επανόρθωση για τους αντιρρησίες συνείδησης των οποίων τα δικαιώματα στην ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας παραβιάστηκαν, και να πάρει μέτρα για να διασφαλίσει ότι τέτοιες παραβιάσεις δε θα συμβούν στο μέλλον. Πιο συγκεκριμένα να:

• Δώσει άμεση αμνηστία σε όλους τους αντιρρησίες συνείδησης που βρίσκονται αυτήν την περίοδο στη φυλακή στη Νότια Κορέα και να τους αφήσει ελεύθερους άμεσα και χωρίς όρους,
• Να καθαρίσει τα ποινικά μητρώα και να παράσχει αρμόζουσα αποζημίωση για τους αντιρρησίες συνείδησης στη Νότια Κορέα που έχουν φυλακιστεί για την άρνηση στρατιωτικής θητείας εξαιτίας των συνειδητών τους πεποιθήσεων,
• Να εναρμονίσει την εθνική νομοθεσία με τα διεθνή πρότυπα εισάγοντας διατάξεις για την αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, συμπεριλαμβανομένης της διασφάλισης ότι η εναλλακτική υπηρεσία είναι γνήσιου πολιτικού χαρακτήρα, μη τιμωρητική και υπό πολιτικό έλεγχο και διάρκειας συγκρίσιμης με αυτή της στρατιωτικής θητείας
• Να διασφαλίσει ότι οι αντιρρησίες συνείδησης που εκπληρώνουν εναλλακτική υπηρεσία αντιμετωπίζονται ισότιμα σε σχέση με τα άτομα που υπηρετούν στρατιωτική θητεία σε ότι αφορά οποιαδήποτε οικονομικά ή άλλα ωφέλη, και ότι οι νομοθετικές διατάξεις ή κανονισμοί που λαμβάνουν υπόψη τη στρατιωτική θητεία για εργασιακούς, επαγγελματικούς ή συνταξιοδοτικούς σκοπούς, θα ισχύουν επίσης για την εναλλακτική υπηρεσία.

Υπόβαθρο

Τα δικαιώματα στην ελευθερία της συνείδησης και την ελευθερία της θρησκείας ενυπάρχουν στα Άρθρα 19 και 20 του Συντάγματος της Νότιας Κορέας. Στις 11 Νοεμβρίου 2010 το Συνταγματικό Δικαστήριο διεξήγαγε ακρόαση στο πλαίσιο υπόθεσης που εξετάζει τη συνταγματικότητα του Άρθρου 15(8) της Θέσπισης του Νόμου για την Εφεδρική Δύναμη της Πατρίδας και του Άρθρου 88(1)-1 του Νόμου Στρατιωτικών Θητειών (ΝΣΘ) και το εάν αυτά τα άρθρα παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης.

Τον Σεπτέμβριο του 2007, το Υπουργείο Άμυνας της Νότιας Κορέας είχε ανακοινώσει σχέδια για εισαγωγή εναλλακτική υπηρεσίας για αντιρρησίες συνείδησης ως το 2009. Στις 24 Δεκεμβρίου 2008, η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας ανακοίνωσε ότι αυτά τα σχέδια πάγωσαν επ’ αόριστον αναφέροντας έλλειψη δημόσιας υποστήριξης.

Στη Νότια Κορέα, οι άνδρες που αρνούνται να υποβληθούν στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία δικάζονται από πολιτικά δικαστήρια για παράβαση του ΝΣΘ. Υπό τον ΝΣΘ κανονικά όλες οι ηλικίες αρρένων από 18 έως 35 πρέπει να υπηρετήσουν κατά μέσο όρο 24 μήνες ενεργής στρατιωτικής θητείας ακολουθούμενης από μετέπειτα καθήκοντα στις Εφεδρικές Δυνάμεις για τα επόμενα οκτώ χρόνια. Οι περισσότεροι αντιρρησίες συνείδησης στη Νότια Κορέα σήμερα εκτίουν ένα ελάχιστο 18 μηνών στις φυλακές. Αφήνουν τις φυλακές με ποινικό μητρώο και συνεπώς υφίστανται διακρίσεις όταν αναζητούν εργασία.

Επανειλημμένες αποφάσεις της προηγούμενης Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ επί χρόνια αναγνώρισαν ότι η αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία πηγάζει από αρχές και λόγους συνείδησης, συμπεριλαμβανομένων βαθιών πεποιθήσεων, που προκύπτουν από θρησκευτικά, ηθικά, ανθρωπιστικά ή παρόμοια κίνητρα. Το 2006, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ κάλεσε την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αναγνωρίσει το δικαίωμα των αντιρρησιών συνείδησης να εξαιρούνται από τη στρατιωτική θητεία, και τους κάλεσε να εναρμονίσουν τη νομοθεσία με το Άρθρο 18 της ICCPR.

Πηγή: Amnesty International

Πρότυπο επιστολής διαμαρτυρίας για τη φυλάκιση του Τούρκου αντιρρησία συνείδησης Ινάν Σ.

Παραθέτουμε παράδειγμα επιστολής διαμαρτυρίας που μπορείτε να αποστείλετε:

Dear ...,

I am writing to you to express my concern regarding conscientious objector İnan S. who is imprisoned solely for exercising his globally recognized right to conscientious objection. Inan S. is currently being held at Buca Prison in Izmir. İnan S. has been in custody since 5 August 2010 when he was arrested at his home on the basis of an outstanding arrest warrant for ‘desertion’ from military service. On 24 August 2010, he was found guilty of “infringement of leave” by the Aegean Armed Forces Command Court and held in military prison. He has three previous convictions for ‘desertion’. On 26 November 2010 İnan S. was declared ‘unfit for military service’ by the military authorities.

Amnesty International considers him to be a prisoner of conscience, detained for exercising his right to conscientious objection.

As a citizen of the world I call you to release İnan S. immediately and unconditionally.

I remind you that Turkey is a state party to the International Covenant on Civil and Political Rights, and is therefore obliged to recognize the right to conscientious objection.

To conclude, I urge you to take the necessary steps so that the right to conscientious objection is recognized and a civilian alternative to military service is provided.

 Yours sincerely,

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΕΙΛΤΕ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΙΣ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011 ΠΡΟΣ:

Ministry of National Defence

Vecdi Gönül

Minister of National Defence

Milli Savunma Bakanlığı

06100 Ankara, Turkey

Fax: +90 312 418 4737

Email: info@msb.gov.tr

Προσφώνηση: Dear Minister

Prison Governor

Izmir Closed-Open Penal Correction Institution

Barış Mahallesi

Menderes Cad. N:108

Buca, İzmir

Fax: +90 232 487 1365

Email: izmir.btoiccik@adalet.gov.tr

Προσφώνηση: Dear Prison Governor

Και αντίγραφα προς:

Parliamentary Commission on Human Rights

Mehmet Zafer Üskül

Commission Chairperson

TBMM İnsan Hakları İnceleme Komisyonu

Bakanlıklar, 06543 Ankara, Turkey

Fax: +90 312 420 53 94

Email: insanhaklari@tbmm.gov.tr

Προσφώνηση: Dear Mr Usku

Επίσης στείλτε επιστολές προς την Τουρκική Πρεσβεία στην Αθήνα:

Βασιλέως Γεωργίου Β' 8, 106 74 Αθήνα

Τουρκία: Περαιτέρω πληροφόρηση: κρατούμενος συνείδησης αποδρά και ξανασυλλαμβάνεται

Περαιτέρω πληροφόρηση στο UA: 175/10 Index: EUR 44/003/2011 Turkey Ημερομηνία 28 Απριλίου 2011

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΡΑΣΗ

Κρατούμενος συνείδησης αποδρά και ξανασυλλαμβάνεται

Στις 21 Απριλίου, ο κρατούμενος συνείδησης Ινάν Σ. διέφυγε από το νοσοκομείο στο οποίο είχε μεταφερθεί από τη φυλακή Μανίσα-Σαρουχανλί. Ξανασυνελλήφθη την επόμενη μέρα, καθώς βρισκόταν με τους φίλους του στην δυτική παραθαλάσσια επαρχία του Ιζμίρ. Ο Ινάν Σ. μεταφέρθηκε στη φυλακή Μπούκα στο Ιζμίρ.

Ο Ινάν Σ. εξέτιε τρεις ποινές για «λιποταξία» από τη στρατιωτική θητεία, στη φυλακή Μανίσα-Σαρουχανλί. Ο δικηγόρος του ανέφερε ότι, μετά την επανασύλληψή του, ο Ινάν Σ. ξεκίνησε απεργία πείνας. Αναμένεται να διωχθεί για απόδραση από τη φυλακή.

Ο Ινάν Σ. βρίσκεται υπό κράτηση από τις 5 Αυγούστου 2010 όταν συνελήφθη στο σπίτι του στη βάση ενός εκκρεμούς εντάλματος σύλληψης για «λιποταξία» από τη στρατιωτική θητεία. Στις 24 Αυγούστου 2010, κρίθηκε ένοχος για «παραβίαση άδειας» από το Στρατοδικείο της Διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων Αιγαίου και κρατήθηκε σε στρατιωτική φυλακή. Έχει τρεις προηγούμενες καταδίκες για «λιποταξία».

Στις 8 Οκτωβρίου ο Ινάν Σ. μεταφέρθηκε στη φυλακή Μπούκα, Από τότε ο Ινάν Σ. έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο τουλάχιστον τρεις φορές εξαιτίας της επιδεινούμενης υγείας του μετά από απεργίες πείνας. Είχε στο παρελθόν περιγράψει τις συνθήκες κράτησής του στη φυλακή Μπούκα λέγοντας ότι είναι βρώμικη και γεμάτη ποντίκια.

Στις 26 Νοεμβρίου 2010 ο Ινάν Σ. χαρακτηρίστηκε «ακατάλληλος για στρατιωτική θητεία» από τις στρατιωτικές αρχές και μεταφέρθηκε στη φυλακή Κιουτάχια Γκεντίζ στις 5 Ιανουαρίου 2011. Μεταφέρθηκε στην ημι-ανοικτή φυλακή Μανίσα-Σαρουχανλί στις 5 Απριλίου.

Ο Ινάν Σ. διακήρυξε την αντίρρηση συνείδησής του σε μια επιστολή του προς τις στρατιωτικές αρχές το 2009, στην οποία εξηγούσε ότι για λόγους βαθιάς πεποίθησης αρνήθηκε να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΓΡΑΨΤΕ ΑΜΕΣΑ στα τουρκικά ή στη δική σας γλώσσα:

• Καλώντας τις αρχές να τον αφήσουν ελεύθερο αμέσως και άνευ όρων, καθώς η Διεθνής Αμνηστία τον θεωρεί κρατούμενο συνείδησης, που κρατείται επειδή άσκησε το δικαίωμά του στην αντίρρηση συνείδησης.
• Υπενθυμίζοντάς τους ότι ως κράτος μέλος της Διεθνούς Σύμβασης για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να αναγνωρίσει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης.

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΣΤΕΙΛΤΕ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΙΣ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011 ΠΡΟΣ

Ministry of National Defence

Vecdi Gönül

Minister of National Defence

Milli Savunma Bakanlığı

06100 Ankara, Turkey

Fax: +90 312 418 4737

Email: info@msb.gov.tr

Προσφώνηση: Dear Minister

Prison Governor

Izmir Closed-Open Penal Correction Institution

Barış Mahallesi

Menderes Cad. N:108

Buca, İzmir

Fax: +90 232 487 1365

Email: izmir.btoiccik@adalet.gov.tr

Προσφώνηση: Dear Prison Governor

Και αντίγραφα προς:

Parliamentary Commission on Human Rights

Mehmet Zafer Üskül

Commission Chairperson

TBMM İnsan Hakları İnceleme Komisyonu

Bakanlıklar, 06543 Ankara, Turkey

Fax: +90 312 420 53 94

Email: insanhaklari@tbmm.gov.tr

Προσφώνηση: Dear Mr Usku

Επίσης στείλτε αντίγραφα στους διπλωματικούς αντιπροσώπους που έχουν διαπιστευθεί στη χώρα σας. Παρακαλούμε ελέγξτε με το γραφείο του εθνικού τμήματός σας εάν στείλετε εκκλήσεις μετά την παραπάνω ημερομηνία. Αυτή είναι η τρίτη επικαιροποίηση του εγγράφου UA 175/10 (EUR 44/018/2010). Περαιτέρω πληροφορίες: http://www.amnesty.org/en/library/info/EUR44/024/2010/en

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΡΑΣΗ

Κρατούμενος συνείδησης αποδρά και ξανασυλλαμβάνεται

ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Στην εθνική της νομοθεσία, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και δεν υπάρχει πολιτική εναλλακτική στην στρατιωτική θητεία. Οι αντιρρησίες συνείδησης που δημόσια έχουν δηλώσει την άρνησή τους να εκπληρώσουν στρατιωτική θητεία έχουν υποβληθεί σε ποινική δίωξη και φυλάκιση έως και τριών χρόνων. Κατά την απόλυσή τους, συχνά λαμβάνουν νέα χαρτιά κατάταξης και η διαδικασία επαναλαμβάνεται. Η Τουρκία έχει αποτύχει στο να εφαρμόσει την απόφαση του 2006 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που ζήτησε από την Τουρκία να τροποποιήσει την νομοθεσία της για να αποτρέψει τον «πολιτικό θάνατο» των αντιρρησιών συνείδησης που διώκονται επανειλημμένα και καταδικάζονται λόγω της άρνησής τους να εκπληρώσουν στρατιωτική θητεία, που θεωρήθηκε από το Δικαστήριο ως παραβίαση του Άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (απαγόρευση εξευτελιστικής μεταχείρισης).

Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί αντιρρησία συνείδησης κάθε άτομο που, για λόγους συνείδησης ή βαθιάς πεποίθησης, αρνείται να εκτελέσει θητεία στις ένοπλες δυνάμεις ή άλλη άμεση ή έμμεση συμμετοχή σε πολέμους ή ένοπλες συρράξεις. Αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει την άρνηση συμμετοχής σε έναν πόλεμο επειδή κάποιος διαφωνεί με τους σκοπούς του ή τον τρόπο με τον οποίο αυτός διεξάγεται, ακόμα και αν κάποιος δεν αρνείται να λάβει μέρος σε όλους τους πολέμους. Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ένα άτομο ως κρατούμενο συνείδησης όταν κρατείται ή βρίσκεται φυλακισμένο μόνο επειδή του αρνούνται το δικαίωμα να καταγράψει την αντίρρηση ή να εκτελέσει μια πραγματικά εναλλακτική πολιτική υπηρεσία. Θα είναι επίσης κρατούμενος συνείδησης εάν φυλακιστεί επειδή έφυγε από τις ένοπλες δυνάμεις χωρίς άδεια για λόγους συνείδησης, εάν έχει κάνει εύλογες ενέργειες για να διασφαλίσει την απελευθέρωση από τις στρατιωτικές υποχρεώσεις.

Το δικαίωμα στην άρνηση της στρατιωτικής θητείας για λόγους συνείδησης ενυπάρχει στην ιδέα της ελευθερίας της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας όπως καταγράφεται σε έναν αριθμό διεθνών οργάνων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της Οικουμενικής Διακήρυξης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και την Διεθνή Σύμβαση για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR) της οποίας η Τουρκία είναι μέλος.

Το 1995, στην Απόφαση 1998/77 η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ έχει δηλώσει ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία προστατεύεται από το Άρθρο 18 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR, δικαίωμα στην ελευθερία της θρησκείας, συνείδησης και πεποίθησης). «Το δικαίωμα του καθενός να έχει αντιρρήσεις συνείδησης στη στρατιωτική θητεία [συνιστά] μια θεμιτή άσκηση του δικαιώματος στην ελευθερία της σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, όπως καταγράφεται στο Άρθρο 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στο Άρθρο 18 της ICCPR». Στην απόφαση, η Επιτροπή επίσης επαναλαμβάνει την έκκλησή της στα κράτη να «παράσχουν στους αντιρρησίες συνείδησης διάφορες μορφές εναλλακτικής υπηρεσίας που να είναι συμβατές με τους λόγους της αντίρρησης συνείδησης, μη μάχιμου ή πολιτικού χαρακτήρα, για το δημόσιο συμφέρον και όχι τιμωρητικής φύσης» και τόνισε ότι τα κράτη θα πρέπει «να μην υποβάλλουν τους αντιρρησίες συνείδησης σε φυλάκιση και σε επαναλαμβανόμενη τιμωρία επειδή δεν εκτελούν στρατιωτική θητεία» υπενθυμίζοντας «ότι κανείς δεν θα πρέπει να υπόκειται ή να τιμωρείται ξανά για ένα αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί ή αθωωθεί σύμφωνα με την νομοθεσία και την ποινική διαδικασία της κάθε χώρας».

Στις 3 Νοεμβρίου του 2006, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι η δίωξη και καταδίκη δύο αντιρρησιών στην Δημοκρατία της Κορέας λόγω της άρνησής τους να εκτελέσουν υποχρεωτική στρατιωτική θητεία παραβίασε το Άρθρο 18 της ICCPR καθώς καμία πολιτική εναλλακτική δεν υπήρχε (Communication nos. 1321/2004 και 1322/2004).

Περαιτέρω πληροφόρηση στο UA: 175/10 Index: EUR 44/003/2011 Ημερομηνία Έκδοσης 28 Απριλίου 2011

Πηγή: Amnesty International

Διεθ. Αμνηστία: Όχι στις διώξεις αντιρρησιών συνείδησης

09:58 - Κυρ 15/05/2011, tvxsteam

 

Την απογοήτευσή της για τις συνεχιζόμενες δίκες αντιρρησιών συνείδησης και το προβληματικό νομικό πλαίσιο για την αντίρρηση συνείδησης στην Ελλάδα εκφράζει η Διεθνής Αμνηστία με την ευκαιρία της σημερινής (15 /05/2011) Παγκόσμιας Ημέρας Αντιρρησιών Συνείδησης.

Σε αυτό το πλαίσιο ζητά από την κυβέρνηση την εναρμόνιση του ισχύοντος τιμωρητικού και μεροληπτικού νομικού πλαισίου με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα. Είναι χαρακτηριστικό πως ήδη από την αρχή του 2011, τέσσερις αντιρρησίες συνείδησης, αν και πολίτες, κλήθηκαν σε στρατοδικεία.
Πρόκειται για περιπτώσεις κατά τις οποίες ιδεολογικοί αντιρρησίες συνείδησης καταδικάστηκαν για ανυποταξία σε 8μηνες ποινές φυλάκισης με αναστολή από το Στρατοδικείο Αθηνών, καθώς αρνήθηκαν να υπηρετήσουν τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία. Υπάρχει μάλιστα περίπτωση κατά την οποία ο κατηγορούμενος δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, καθότι 48 ετών σήμερα, κλήθηκε για στρατιωτική θητεία πριν το 1998, όταν δεν υπήρχε ακόμα εναλλακτική υπηρεσία, και αρνήθηκε να στρατευθεί. Άλλη υπόθεση αφορά θρησκευτικό αντιρρησία συνείδησης (χριστιανός μάρτυρας του Ιεχωβά), ο οποίος στην πρώτη του λιποταξία καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 3 ετών με πενταετή αναστολή.
«Η Ελλάδα, παρά τις βελτιώσεις του Νόμου 3883/2010 και την απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας για μείωση της διάρκειας της εναλλακτικής υπηρεσίας στους 15 μήνες, εξακολουθεί να αποτυγχάνει να συμμορφωθεί με τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Η Ελλάδα συνεχίζει να διατηρεί το θεσμό υπό στρατιωτική αρχή, να δικάζει τους αντιρρησίες συνείδησης σε στρατοδικεία και μάλιστα επανειλημμένα για την ίδια πράξη, να έχει εναλλακτική υπηρεσία τιμωρητικού χαρακτήρα για τη συντριπτική πλειονότητα των στρατεύσιμων, να μην αναγνωρίζει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στους επαγγελματίες στρατιωτικoύς, και να μην παρέχει επαρκή και έγκαιρη πληροφόρηση για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και τον τρόπο απόκτησης της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης», αναφέρει ανάμεσα σε άλλη η Διεθνής Αμνηστία.
Παράλληλα, υπενθυμίζει: «Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης αποτελεί βασικό στοιχείο του δικαιώματος στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας. Αυτό διασφαλίζεται στο Σύνταγμα της Ελλάδας (Άρθρα 13 και 14), καθώς και στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Άρθρο 18), στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (Άρθρο 18), στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (Άρθρο 9) και στην Αμερικανική Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Άρθρα 12 και 13). Έχει επίσης αναγνωριστεί σε Ψηφίσματα και Συστάσεις που έχουν υιοθετηθεί από τα Ηνωμένα Έθνη, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης αναγνωρίζεται ρητά στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Άρθρο 10.2) και στην Ιβηροαμερικανική Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Νέων (Άρθρο 12).
Αντίστοιχα, η Διεθνής Αμνηστία απευθύνει συστάσεις για την αντίρρηση συνείδησης σε άλλες χώρες, όπως η Τουρκία, η Αρμενία, το Ισραήλ, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Λευκορωσία, το Τουρκμενιστάν και η Νότια Κορέα.

Πηγή: TVXS

Ερυθραία: SOSτε τα θύματα του στρατού !

Φυλλάδιο της Διεθνούς Αμνηστίας για τους φυλακισμένους αντιρρησίες συνείδησης και γενικά για τα θύματα του στρατού στην αφρικανική χώρα της Ερυθραίας

  Αντιρρησίες συνείδησης φυλακίζονται επ’ αόριστον χωρίς δίκη. Γυναίκες πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης των αξιωματικών τους. Στρατευμένοι εκτελούνται ή βασανίζονται. Ποινές επιβάλλονται αυθαίρετα από τους αξιωματικούς χωρίς κανενός είδους δίκη ούτε καν σε στρατοδικείο. Συγγενείς ατόμων που δεν κατατάσσονται, φυλακίζονται επίσης. Πολίτες διώκονται και φυλακίζονται μόνο και μόνο εξαιτίας της θρησκείας τους. Κρατούμενοι/ες παραμένουν χωρίς επικοινωνία για χρόνια.
 
 Κατεβάστε το φυλλάδιο

Παγκόσμια Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης – Ημερίδα για την Αντίρρηση Συνείδησης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

9 Μαΐου 2011

Παγκόσμια Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης – Ημερίδα για την Αντίρρηση Συνείδησης
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης, στις 15 Μαΐου, η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει την απογοήτευσή της για τις συνεχιζόμενες δίκες αντιρρησιών συνείδησης και το προβληματικό νομικό πλαίσιο για την αντίρρηση συνείδησης στην Ελλάδα.
Η Διεθνής Αμνηστία και ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης, με την υποστήριξη του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλη Τρεμόπουλου, συνδιοργανώνουν Hμερίδα για την Αντίρρηση Συνείδησης, με τίτλο «Αντίρρηση συνείδησης στην Ελλάδα: προβλήματα και προοπτικές» την Πέμπτη 12 Μαΐου, στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην Αθήνα (Λεωφόρος Αμαλίας 8).

Πρόγραμμα Ημερίδας

Α’ κύκλος, 16:00 – 18:00
«Η αντίρρηση συνείδησης ως δικαίωμα και πράξη»

Συντονισμός:
Μιμίκα Κριτσανίδου, Μέλος της Ομάδας για την Αντίρρηση Συνείδησης του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας

Ομιλίες:
Μιχάλης Τσαπόγας, Ειδικός Επιστήμονας στον Κύκλο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συνηγόρου του Πολίτη
Κωστής Παπαϊωάννου, Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
Καλλιόπη Λυκοβαρδή, Μέλος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
Αλεξία Τσούνη, Μέλος Δ.Σ. του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας
Λάζαρος Πετρομελίδης, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης (EBCO)
Συζήτηση


Β’ κύκλος, 18:00 – 20:00
«Αντίρρηση συνείδησης και κοινωνικό όφελος»

Συντονισμός:
Σπύρος Ψύχας, Συνεργάτης του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλη Τρεμόπουλου

Ομιλίες:
Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης
Νάσος Αλευράς, Βουλευτής Α’ Αθηνών (ΠΑΣΟΚ)
Εκπρόσωπος Νέας Δημοκρατίας (έχει προσκληθεί)
Θοδωρής Δρίτσας, Βουλευτής Α’ Πειραιά (ΣΥΡΙΖΑ)
Νίκος Τσούκαλης, Βουλευτής Αχαΐας (Δημοκρατική Αριστερά)
Νίκος Μυλωνάς, Εκπρόσωπος των Οικολόγων Πράσινων

Συζήτηση


Η Διεθνής Αμνηστία ζητά από την ελληνική Κυβέρνηση να τερματίσει τις διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης και να εναρμονίσει το ισχύον τιμωρητικό και μεροληπτικό νομικό πλαίσιο με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα.
Ήδη από την αρχή του 2011 τέσσερις αντιρρησίες συνείδησης, αν και πολίτες, κλήθηκαν σε στρατοδικεία.

• Στις 12/05/2011 δικάζεται από το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Αθηνών ο ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης Ε. Μ. με την κατηγορία της ανυποταξίας. Ο Ε. Μ. αρνήθηκε να υπηρετήσει την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία το 2007, για λόγους συνείδησης, και καταδικάστηκε για ανυποταξία σε 8μηνη ποινή φυλάκισης, με αναστολή από το Στρατοδικείο Αθηνών, στις 19 Φεβρουαρίου 2010.
• Στις 22/03/2011 ο ιδεολογικός αντιρρησίας συνείδησης, Μπάμπης Ακριβόπουλος, καταδικάστηκε για ανυποταξία σε 8μηνη ποινή φυλάκισης, με διετή αναστολή, από το Ναυτοδικείο Πειραιά. Ο Μπάμπης Ακριβόπουλος αρνήθηκε, για λόγους συνείδησης, να υπηρετήσει την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία.
• Στις 23/02/2011 αναβλήθηκε η εκδίκαση της υπόθεσης του ιδεολογικού αντιρρησία συνείδησης Αβραάμ Πουλιάση για την κατηγορία της ανυποταξίας από το Στρατοδικείο Αθηνών. Ο Αβραάμ Πουλιάσης, ο οποίος δεν είναι πλέον υπόχρεος στράτευσης, καθότι 48 ετών σήμερα, κλήθηκε για στρατιωτική θητεία πριν το 1998, όταν δεν υπήρχε ακόμα εναλλακτική υπηρεσία, και αρνήθηκε να στρατευθεί.
• Στις 16/02/2011 εκδικάστηκε από το δικαστικό συμβούλιο του Αναθεωρητικού Στρατοδικείου Αθηνών η έφεση του θρησκευτικού αντιρρησία συνείδησης, Νικολάου Ξιάρχου, κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος του δικαστικού συμβουλίου του Ναυτοδικείου Πειραιά για δεύτερη λιποταξία, και εκκρεμεί η απόφαση. Ο Νικόλαος Ξιάρχος ήταν επαγγελματίας στρατιωτικός και έγινε αντιρρησίας συνείδησης αφού βαφτίστηκε χριστιανός μάρτυρας του Ιεχωβά. Για την πρώτη λιποταξία καταδικάστηκε από το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Αθηνών, τον Σεπτέμβριο του 2008, σε ποινή φυλάκισης 3 ετών με πενταετή αναστολή.

Η Ελλάδα, παρά τις βελτιώσεις του Νόμου 3883/2010 και την απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας για μείωση της διάρκειας της εναλλακτικής υπηρεσίας στους 15 μήνες, εξακολουθεί να αποτυγχάνει να συμμορφωθεί με τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Η Ελλάδα συνεχίζει να διατηρεί το θεσμό υπό στρατιωτική αρχή, να δικάζει τους αντιρρησίες συνείδησης σε στρατοδικεία και μάλιστα επανειλημμένα για την ίδια πράξη, να έχει εναλλακτική υπηρεσία τιμωρητικού χαρακτήρα για τη συντριπτική πλειονότητα των στρατεύσιμων, να μην αναγνωρίζει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στους επαγγελματίες στρατιωτικoύς, και να μην παρέχει επαρκή και έγκαιρη πληροφόρηση για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης και τον τρόπο απόκτησης της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης.
Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης αποτελεί βασικό στοιχείο του δικαιώματος στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας. Αυτό διασφαλίζεται στο Σύνταγμα της Ελλάδας (Άρθρα 13 και 14), καθώς και στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Άρθρο 18), στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (Άρθρο 18), στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (Άρθρο 9) και στην Αμερικανική Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Άρθρα 12 και 13). Έχει επίσης αναγνωριστεί σε Ψηφίσματα και Συστάσεις που έχουν υιοθετηθεί από τα Ηνωμένα Έθνη, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης αναγνωρίζεται ρητά στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Άρθρο 10.2) και στην Ιβηροαμερικανική Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Νέων (Άρθρο 12).

Αναλυτικά, οι συστάσεις της Διεθνούς Αμνηστίας για τον ελληνικό νόμο για την αντίρρηση συνείδησης στη Δημόσια Δήλωση «Ελλάδα: Νέος νόμος για την αντίρρηση συνείδησης – Νέα χαμένη ευκαιρία;», 13/09/2010 και στην Αναφορά για την Οικουμενική Περιοδική Αξιολόγηση της Ελλάδας από τον ΟΗΕ, 08/11/2010.

Αντίστοιχα, η Διεθνής Αμνηστία απευθύνει συστάσεις για την αντίρρηση συνείδησης σε άλλες χώρες, ενδεικτικά: Τουρκία, Αρμενία, Ισραήλ, ΗΠΑ, Καναδάς, Λευκορωσία, Τουρκμενιστάν, Νότια Κορέα.

Γραφείο Τύπου και Προβολής

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία