ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΡΑΣΗ Να απελευθερωθεί ο φυλακισμένος αντιρρησίας συνείδησης Haluk Selam Tufanlı

www.amnesty.org.gr ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΕΠΕΙΓΟΥΣΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΔΡΑΣΗ Να απελευθερωθεί ο φυλακισμένος αντιρρησίας συνείδησης Haluk Selam Tufanlı Ο αντιρρησίας συνείδησης Haluk Selam Tufanlı φυλακίστηκε για 10 ημέρες στις 4 Δεκεμβρίου αφού κρίθηκε ένοχος από το στρατιωτικό δικαστήριο στην Lefkoşa / Λευκωσία (στο τμήμα της βόρειας Κύπρου) για «μη συμμόρφωση με την κλήση για επιστράτευση», ως αποτέλεσμα της άρνησής του να λάβει μέρος σε μια μονοήμερη στρατιωτική εκπαίδευση το 2011. Ο Haluk Selam Tufanlı διακήρυξε την αντίρρηση συνείδησής του στις 8 Δεκεμβρίου του 2011, ένα μήνα μετά την άρνησή του να λάβει μέρος στην ετήσια κλήση για επιστράτευση στις 2 Νοεμβρίου 2011. Είχε ήδη υπηρετήσει την υποχρεωτική στρατιωτική του θητεία «υπό πίεση» το 2009-10. Από τότε που διακήρυξε την αντίρρηση συνείδησής του, αρνείται κάθε χρόνο να παρουσιαστεί στην κλήση για επιστράτευση. Οι στρατιωτικές δικαστικές διαδικασίες για την άρνησή του να λάβει μέρος στην στρατιωτική εκπαίδευση το 2012, το 2013 και το 2014 δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει. Διακηρύσσοντας την αντίρρηση συνείδησής του, ο Haluk Selam Tufanlı δήλωσε: «Αναγκάστηκα να υπηρετήσω στρατιωτική θητεία το 2009-10. Για 15 μήνες, η ζωή μου ορίζονταν από άτομα των οποίων ο λόγος είναι πιο ισχυρός από τον δικό μου. Κατά τη στρατιωτική μου θητεία που ξεκίνησα στην ηλικία των 27 ετών, τους φίλους μου, με τους οποίους προηγουμένως έτρωγα και έπινα, τους παρουσίασαν ως εχθρούς μου. Ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής μου θητείας, με διέταξαν να συμμετάσχω σε στρατιωτική εκπαίδευση ως μέρος της κλήσης για επιστράτευση. Μου είπαν ότι μέχρι να μου δηλώσουν το αντίθετο, είμαι ένας στρατιώτης. Ως αντιμιλιταριστής και άτομο κατά του πολέμου, η συνείδησή μου αρνείται να συμμετάσχει σε στρατιωτική επιστράτευση, σε προετοιμασία για πόλεμο.» Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί τον Haluk Selam Tufanlı κρατούμενο συνείδησης που φυλακίστηκε αποκλειστικά λόγω της άσκησης του δικαιώματός του στην αντίρρηση συνείδησης στην υποχρεωτική στρατιωτική υπηρεσία και ζητά την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωσή του. Παρακαλούμε γράψτε αμέσως στην τουρκική, αγγλική ή τη δική σας γλώσσα: Καλέστε τις αρχές να απελευθερώσουν τον Haluk Selam Tufanlı αμέσως και άνευ όρων καθώς θεωρείται ότι είναι κρατούμενος συνείδησης, φυλακισμένος λόγω της άσκησης του δικαιώματός του στην αντίρρηση συνείδησης. Ζητήστε από τις αρχές να απέχουν από την δίωξή του για την άρνησή του να λάβει μέρος σε μελλοντικές κλήσεις για επιστράτευση Καλέστε τις αρχές να θεσπίσουν νομοθεσία που να αναγνωρίζει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στην υποχρεωτική στρατιωτική υπηρεσία. Προτεινόμενη επιστολή στα αγγλικά Dear President, I am writing to you in order to call on you to immediately and unconditionally release Haluk Selam Tufanlı as he is considered to be a prisoner of conscience, imprisoned for exercising his right to conscientious objection. I urge you to refrain from prosecuting him for refusing to take part in future calls for mobilization. I call on you for the introduction of legislation recognizing the right to conscientious objection to compulsory military service. The right to refuse military service for reasons of conscience is inherent in the notion of freedom of thought, conscience and religion as laid down in a number of international human rights instruments, including the Universal Declaration of Human Rights, the International Covenant on Civil and Political Rights and the European Convention on Human Rights to which Turkey is a party, meaning it can be applied extraterritorially to the territory of northern Cyprus. Yours sincerely, Παρακαλούμε στείλτε τις εκκλήσεις σας μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 2015 προς: Πρόεδρος στο τμήμα της βόρειας Κύπρου Derviş Eroğlu Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Şehit Selahattin Sonat Sok. Lefkoşa- Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Fax: +90 392 227 22 52 Email: info@kktcb.org Προσφώνηση: Dear President Ανώτατος Εισαγγελέας Aşkan İlgen Başsavcı Fax: + 90 392 73646 Προσφώνηση: Dear Aşkan İlgen Και αντίγραφα προς: Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdoğan T.C. Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreterliği 06689 Çankaya Ankara, Turkey Fax: +90 312 470 13 24 (Secreteriat) E-mail: cumhurbaskanligi@tccb.gov.tr Επίσης στείλτε αντίγραφα στην Τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα, προς: Πρέσβης Δημοκρατίας της Τουρκίας style="margin-top: 0; margin-bottom: 0"> κ. KERİM URAS Βασιλέως Γεωργίου Β’ 11 10674 Αθήνα, Ελλάδα Fax: +30 210 722 95 97 Ηλεκτρονική διεύθυνση: embassy.athens@mfa.gov.tr Παρακαλούμε ελέγξτε με το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας αν χρειάζεται να στείλετε επιστολές μετά την παραπάνω ημερομηνία. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ

Πηγή: Ηλεκτρονικό μήνυμα από τη Διεθνή Αμνηστία

ΤΟΥΡΚΙΑ: Να μη φυλακιστεί αντιρρησίας συνείδησης

Ο 56χρονος αντιρρησίας συνείδησης Ali Fikri Işık πρόκειται να εμφανιστεί ενώπιον του στρατοδικείου του Çorlu την Τετάρτη 22 Οκτωβρίου [ΣτΜ. Η δίκη αναβλήθηκε για τις 5 Νοεμβρίου], αντιμετωπίζοντας τρεις διαφορετικές κατηγορίες για «λιποταξία» που θα μπορούσαν να επιφέρουν ποινή φυλάκισης περίπου δυόμισι χρόνων. Εάν φυλακιστεί θα είναι ένας κρατούμενος συνείδησης και θα πρέπει να αποφυλακιστεί άμεσα και χωρίς όρους.

Στις 22 Οκτωβρίου [ΣτΜ. 5 Νοεμβρίου], σε δίκη στο στρατοδικείο του Çorlu, θα παρθεί απόφαση για τις τρεις κατηγορίες «λιποταξίας» που αντιμετωπίζει ο Ali Fikri Işık. O Ali Fikri Işık δεν έχει παρουσιαστεί για στρατιωτική θητεία από τις 20 Ιανουαρίου 1993, παρόλο που δεν συνελήφθη μέχρι τις 9 Ιουνίου 2012, οπότε και κατηγορήθηκε για «λιποταξία». Διακήρυξε τη συνειδησιακή του αντίρρηση την ημέρα της σύλληψής του, δηλώνοντας ότι είχε φυλακιστεί και βασανιστεί υπό κράτηση μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980 και αντιτίθεται στο μιλιταρισμό και «αρνείται να πάρει μέρος στον πόλεμο». Κατά τη διάρκεια της πρώτης ακροαματικής διαδικασίας της υπόθεσής του στο στρατοδικείο του Edirne, στις 14 Αυγούστου 2012, επανέλαβε τους λόγους για τη συνειδησιακή του αντίρρηση στη στρατιωτική θητεία σε μια διακήρυξη που έκανε στα κουρδικά. Αποφυλακίστηκε για δυο ημέρες στις 17 Οκτωβρίου 2012 υπό τον όρο να ενταχθεί στη μονάδα του (κάτι που δεν έκανε). Στις 15 Νοεμβρίου 2012 παρουσιάστηκε στον Στρατιωτικό Εισαγγελέα του Edirne, όπου και πάλι είπε στις αρχές ότι αρνείται να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία.

Στις 27 Φεβρουαρίου 2013, ο Ali Fikri Işık καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους και 15 ημερών για μια κατηγορία «λιποταξίας». Η ποινή επικυρώθηκε αργότερα από το Στρατιωτικό Εφετείο. Κρατήθηκε την ίδια μέρα για άλλη μια κατηγορία «λιποταξίας» για την οποία διαμαρτυρήθηκε κάνοντας απεργία πείνας. Αποφυλακίστηκε στις 13 Μαρτίου 2013, αλλά η δίωξή του, για άλλες τρεις κατηγορίες «λιποταξίας», συνεχίζεται. Στην πραγματικότητα έχει κηρυχτεί «ακατάλληλος για στρατιωτική θητεία» στις 21 Φεβρουαρίου 2014.

Εάν καταδικαστεί και φυλακιστεί, η Διεθνής Αμνηστία θα τον θεωρήσει κρατούμενο συνείδησης και θα απαιτήσει την άμεση και χωρίς όρους αποφυλάκισή του.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία

Να αναιρεθεί η καταδίκη του αντιρρησία συνειδησης Γιαννη Γκλαρνέτατζη

Με αφορμή την εξέταση της αίτησης έφεσης του αντιρρησία συνείδησης Γιάννη Γκλαρνέτατζη, η Διεθνής Αμνηστία καλεί σε αναίρεση της καταδίκης του, και για μια ακόμη φορά, καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία και την πρακτική για τους αντιρρησίες συνείδησης με την ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία και τα πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι αντιρρησίες συνείδησης δεν πρέπει να συλλαμβάνονται, να διώκονται, να τους επιβάλλονται πρόστιμα ή να φυλακίζονται εξαιτίας της άρνησής τους να καταταγούν στο στρατό ή εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν εναλλακτική υπηρεσία που είναι τιμωρητική ή συνιστά διάκριση.

Ο Γκλαρνέτατζης είχε διακηρύξει την άρνησή του να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία από το 1996, όταν δεν υπήρχε στην Ελλάδα νομική αναγνώριση του δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης. Μετά που τέθηκε σε ισχύ η νομοθεσία που παρείχε τη δυνατότητα να υπηρετήσει μια εναλλακτική υπηρεσία, το 1998, ο Γκλαρνέτατζης υπέβαλλε αίτηση και τον Φεβρουάριο του 1999 αναγνωρίστηκε ως αντιρρησίας συνείδησης και ξεκίνησε να υπηρετεί εναλλακτική πολιτική υπηρεσία. Τον καιρό που ο Γκλαρνέτατζης κλήθηκε να υπηρετήσει, η διάρκεια της στρατιωτικής θητείας ήταν 18 μήνες, ενώ εκείνη της εναλλακτικής υπηρεσίας ήταν διπλάσια από της στρατιωτικής (36 μήνες) και έτσι θεωρείται τιμωρητική σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.

Μερικούς μήνες αργότερα, διαμαρτυρόμενοι για την τιμωρητική διάρκεια της εναλλακτικής πολιτικής υπηρεσίας που κλήθηκαν να υπηρετήσουν, αλλά και ως αλληλεγγύη στον Λάζαρο Πετρομελίδη που είχε συλληφθεί εξαιτίας της συνειδησιακής του αντίρρησης στη στρατιωτική θητεία, ο Γκλαρνέτατζης και άλλοι δύο αντιρρησίες αποχώρησαν, εγκαταλείποντας την εναλλακτική υπηρεσία, και συμμετείχαν σε συνέντευξη τύπου, την 1^η Ιουνίου 1999. Ως αποτέλεσμα αυτού, ανακλήθηκε η ιδιότητά τους ως αντιρρησίες συνείδησης, και κλήθηκαν να παρουσιαστούν για στρατιωτικά καθήκοντα. Αρνήθηκαν και ο Γκλαρνέτατζης και άλλος ένας έχουν υποστεί δίωξη.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως μετά από έφεση του Γιάννη Γκλαρνέτατζη το 2002, το Συμβούλιο της Επικρατείας, το ανώτερο διοικητικό δικαστήριο, αναίρεσε την απόφαση των στρατιωτικών αρχών που ανακαλούσε την ιδιότητά του ως αντιρρησία συνείδησης και την κλήση του για στρατιωτική θητεία. Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας βασίστηκε σε μια διαδικαστική ανωμαλία κατά την οποία ο Γιάννης Γκλαρνέτατζης δεν κλήθηκε σε μια προηγούμενη ακρόαση πριν ληφθούν οι αποφάσεις.

Ο Γιάννης Γκλαρνέτατζης είναι σήμερα 47 ετών, και άρα δεν είναι υπόχρεος πλέον σε στρατιωτική θητεία. Στις αρχές Απριλίου του 2014, ανακάλυψε ότι στις 19 Σεπτεμβρίου 2013 είχε καταδικαστεί ερήμην από στρατοδικείο για μια περίοδο ανυποταξίας σχετική με την άρνησή του να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία, από το 2000 έως το 2012 – έτος που έφτασε την ηλικία των 45 και εξαιρέθηκε από τα στρατιωτικά καθήκοντα.

Ο Γκλαρνέτατζης είπε στη Διεθνή Αμνηστία ότι έμαθε ότι είχε καταδικαστεί σε ένα χρόνο φυλάκιση με διετή αναστολή, μόνο όταν έλαβε μια ειδοποίηση από την εφορία που του ζητούσε να καταβάλει 200 ευρώ για δικαστικά έξοδα. Ο Γκλαρνέτατζης είπε επίσης ότι η ειδοποίηση για τη δίκη είχε σταλεί σε μια παλιά διεύθυνση, παρά το γεγονός ότι εκείνος είχε γνωστοποιήσει στις αρχές την τωρινή του διεύθυνση κατά τη διάρκεια της δίκης ενός άλλου αντιρρησία, νωρίτερα το 2013.
Επιπροσθέτως, κατά τη διάρκεια της δίκης ερήμην του, το στρατοδικείο καταδίκασε το Γιάννη Γκλαρνέτατζη για ένα αδίκημα που ήταν εν μέρει βασισμένο στις αποφάσεις, οι οποίες είχαν αναιρεθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας το 2002.

Τα δικαιώματα να είναι κανείς παρόν σε μια δίκη και σε ακρόαση αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη όπως ορίζεται στο διεθνές δίκαιο και πρότυπα, συμπεριλαμβανομένου του Άρθρου 14 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. Ενώ κάποιοι περιορισμοί στην άσκηση αυτού του δικαιώματος μπορεί να επιτρέπονται σε εξαιρετικές συνθήκες ή στη βάση μιας αδιαμφισβήτητης παραίτησης από τον κατηγορούμενο, σε τέτοιες εξαιρετικές συνθήκες θα πρέπει να παρέχονται άλλες εγγυήσεις για να διασφαλιστεί το δίκαιο της δίκης, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος της εκπροσώπησης από συνήγορο. Τέτοιες εγγυήσεις δεν υπήρξαν στη δίκη του Γιάννη Γκλαρνέτατζη.

Περαιτέρω, οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης λαμβάνουν χώρα ενώπιον στρατοδικείων. Η Διεθνής Αμνηστία αντιτίθεται στις δίκες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, από στρατοδικεία, που εγείρουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με το δικαίωμά τους σε δίκαιη δίκη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι μια δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο αποτελούμενο αποκλειστικά από στρατιωτικούς ήταν παραβίαση του δικαιώματός του σε δίκαιη δίκη σύμφωνα με το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Erçep κατά Τουρκίας, απόφαση της 22ας Νοεμβρίου 2011).
Η αίτηση για έφεση του Γιάννη Γκλαρνέτατζη θα εξεταστεί την Πέμπτη 23 Οκτωβρίου, από το Αναθεωρητικό Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης. Η Ειρήνη Τσολάκη, αντιπρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας θα παραβρίσκεται ως παρατηρήτρια. Εξαιτίας της ερήμην καταδίκης, ο Γκλαρνέτατζης αρχικά δεν γνώριζε για την καταδίκη και έτσι δεν ήταν σε θέση να υποβάλλει την αίτηση για έφεση εντός του καθορισμένου χρονικού περιθωρίου, καθώς αυτό είχε λήξει από το Δεκέμβριο του 2013. Συνεπώς, υπάρχει ο κίνδυνος η έφεσή του να απορριφθεί στη διαδικαστική βάση ότι η αίτησή του για έφεση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα.

Πέρα από αυτές τις ανησυχίες σχετικά με τη διαδικασία, η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι ο Γιάννης Γκλαρνέτατζης και άλλοι αντιρρησίες συνείδησης δεν θα πρέπει να συλλαμβάνονται, να διώκονται, να τους επιβάλλονται πρόστιμα ή να φυλακίζονται εξαιτίας της άρνησής του να καταταγούν στο στρατό ή επειδή αρνούνται να υπηρετήσουν μια εναλλακτική υπηρεσία που είναι τιμωρητική ή συνιστά διάκριση. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Μπαγιατιάν κατά Αρμενίας, Τμήμα Μείζονος Σύνθεσης, απόφαση της 7ης Ιουλίου 2011), έχουν ρητά αναγνωρίσει ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία προστατεύεται από το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας στο Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και στο Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αντίστοιχα. Τα διεθνή πρότυπα ορίζουν επίσης ότι οποιαδήποτε εναλλακτική υπηρεσία απαιτείται να υπηρετήσουν οι αντιρρησίες συνείδησης πρέπει να είναι γνήσια πολιτική, υπό πολιτικό έλεγχο, και μη τιμωρητικής φύσης ή διάρκειας.

Η Διεθνής Αμνηστία, για μια ακόμη φορά, καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία και την πρακτική για τους αντιρρησίες συνείδησης με την ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία και πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ιδιαίτερα, η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να μειώσουν τη διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας, που σήμερα είναι στους 15 μήνες, σε σύγκριση με τους 9 μήνες της στρατιωτικής θητείας, ώστε να διασφαλίσουν ότι η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας δεν θα είναι τιμωρητική.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Η Ελλάδα γιορτάζει τη Διεθνή Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης με την καταδίκη πρωτοπόρου του κινήματος αντίρρησης συνείδησης

Πέμπτη, 15 Μαΐου 2014

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Ελλάδα γιορτάζει τη Διεθνή Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης με την καταδίκη πρωτοπόρου του κινήματος αντίρρησης συνείδησης

Στη Διεθνή Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης, η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία και την πρακτική σχετικά με την αντίρρηση συνείδησης, με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο και τα πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι αντιρρησίες συνείδησης δεν πρέπει να συλλαμβάνονται, να διώκονται, να τους επιβάλλονται πρόστιμα και να φυλακίζονται εξαιτίας της άρνησής τους να καταταγούν στο στρατό ή εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν εναλλακτική υπηρεσία που είναι τιμωρητική ή συνιστά διάκριση.

«Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί απαράδεκτη τη δίωξη και τιμωρία αντιρρησιών συνείδησης, σε κάποιες περιπτώσεις επανειλημμένα για την ίδια πράξη της άρνησης να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης, γιατί παραβιάζει το δικαίωμά τους στην ελευθερία της συνείδησης», δήλωσε ο Ηλίας Αναγνωστόπουλος, Διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας. Αυτοί που έχουν κρατηθεί, κατά παράβαση του δικαιώματός τους στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, έχουν υπάρξει κρατούμενοι συνείδησης και έχουν υποστεί αυθαίρετη σύλληψη και κράτηση. Ζητούμε από τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν άμεσα οι διώξεις και τα πρόστιμα εναντίον τους.

Η οργάνωση επαναλαμβάνει επίσης τις ανησυχίες της για τον τιμωρητικό χαρακτήρα της
εναλλακτικής πολιτικής υπηρεσίας στην Ελλάδα. Αυτοί που έχουν αντίρρηση συνείδησης να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία απαιτείται να υπηρετήσουν μια εναλλακτική πολιτική υπηρεσία 15 μηνών, που είναι πολύ μεγαλύτερη από τη στρατιωτική θητεία εννιά μηνών στο Στρατό Ξηράς, όπου υπηρετεί η πλειονότητα των στρατευσίμων. Ως τέτοια, έχει τιμωρητικό χαρακτήρα και συνιστά διάκριση εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, και, ως εκ τούτου, είναι ασύμβατη με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αναλόγως, η δίωξη και τιμωρία των αντιρρησιών συνείδησης εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία ή, στην περίπτωση των ολικών αρνητών στράτευσης, να υπηρετήσουν επίσης την τιμωρητική και μεροληπτική εναλλακτική υπηρεσία, ισοδυναμεί με δίωξη και τιμωρία τους για την άσκηση του δικαιώματός τους στην ελευθερία της συνείδησης, κατά παράβαση των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας για τον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Συνεχείς συλλήψεις και δίκες κατά παραβίαση του διεθνούς δικαίου

Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί για τις συνεχείς συλλήψεις ατόμων που έχουν αρνηθεί να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία για ιδεολογικούς λόγους συνείδησης. Τουλάχιστον τρεις τέτοιες συλλήψεις έχουν γίνει γνωστές από τις αρχές του 2014, πέραν των 6 γνωστών συλλήψεων 5 αντιρρησιών το 2013 (ένας εξ’ αυτών συνελήφθη 2 φορές).

Την ίδια στιγμή τα ελληνικά στρατοδικεία συνεχίζουν να καταδικάζουν αντιρρησίες συνείδησης εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία. Ένας από εκείνους που συνελήφθησαν το 2013, ο Μιχάλης Τόλης, ολικός αρνητής στράτευσης που αρνείται για ιδεολογικούς λόγους να υπηρετήσει τόσο την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία όσο και την τιμωρητική εναλλακτική, καταδικάστηκε πρόσφατα σε ποινή φυλάκισης 8 μηνών με 1 χρόνο αναστολή. Καλείται επίσης να πληρώσει 200 ευρώ για δικαστικά έξοδα.

Άλλος ένας αντιρρησίας συνείδησης, 47 ετών, και άρα μη υπόχρεος στράτευσης πλέον, ο Γιάννης Γκλαρνέτατζης, μόλις πριν λίγο καιρό ανακάλυψε ότι στις 19 Σεπτεμβρίου 2013 είχε καταδικαστεί ερήμην για ανυποταξία. Ο Γκλαρνέτατζης είπε στη Διεθνή Αμνηστία ότι έμαθε πως είχε καταδικαστεί σε ένα χρόνο φυλάκιση με διετή αναστολή, μόνο όταν έλαβε μια ειδοποίηση από την εφορία που του ζητούσε να πληρώσει 200 ευρώ για δικαστικά έξοδα. Η ειδοποίηση για τη δίκη είχε σταλεί σε μια παλιά διεύθυνση παρά το γεγονός ότι είχε δηλώσει την τωρινή του διεύθυνση σε δίκη ενός άλλου αντιρρησία συνείδησης, νωρίτερα το 2013.

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Μπαγιατιάν κατά Αρμενίας, Τμήμα Μείζονος Σύνθεσης, απόφαση της 7ης Ιουλίου 2011), έχουν ρητά αναγνωρίσει ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία προστατεύεται από το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας στο Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και στο Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αντίστοιχα. Τα διεθνή πρότυπα ορίζουν επίσης ότι οποιαδήποτε εναλλακτική υπηρεσία απαιτείται να υπηρετήσουν οι αντιρρησίες συνείδησης πρέπει να είναι γνήσια πολιτική, υπό πολιτικό έλεγχο, και μη τιμωρητικής φύσης ή διάρκειας.

Περαιτέρω, οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης λαμβάνουν χώρα ενώπιον στρατοδικείων. Η Διεθνής Αμνηστία αντιτίθεται στις δίκες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, από στρατοδικεία, που εγείρουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με το δικαίωμά τους σε δίκαιη δίκη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι μια δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο αποτελούμενο αποκλειστικά από στρατιωτικούς ήταν παραβίαση του δικαιώματός του σε δίκαιη δίκη σύμφωνα με το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ερτζέπ κατά Τουρκίας, απόφαση της 22ας Νοεμβρίου 2011).

Η δίκη και καταδίκη του Σωτηρόπουλου

Την Τρίτη 13 Μαΐου 2014, δύο ημέρες πριν τη Διεθνή Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης, ο 47χρονος αντιρρησίας συνείδησης και συνιδρυτής του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης, Δημήτρης Κ. Σωτηρόπουλος εμφανίστηκε ενώπιον του στρατοδικείου Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας. Σύμφωνα με την παρατηρήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας που παραβρέθηκε στη δίκη, ο Σωτηρόπουλος καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών με 2ετή αναστολή, εξαγοράσιμη, για ανυποταξία σε καιρό ειρήνης. Καλείται επίσης να πληρώσει 200 ευρώ για δικαστικά έξοδα.

Ο Δημήτρης Κ. Σωτηρόπουλος δήλωσε: «O αγώνας μας για την απόλυτη αναγνώριση των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα έπειτα από 27 χρόνια διώξεων της ιδεολογίας έχει πλέον καταντήσει «θρυλικός». Οι Στρατοδίκες λογόκριναν όλες τις απαντήσεις μου ώστε να επικρατήσει η δική τους αλήθεια: ότι ο Αντιρρησίας Συνείδησης δεν διώκεται στην Ελλάδα για την ιδεολογία και τις ανθρωπιστικές του αξίες αλλά ως κοινός παραβάτης της στρατολογικής νομοθεσίας».

Ο Σωτηρόπουλος διακήρυξε δημόσια τη συνειδησιακή του αντίρρηση να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία, για ιδεολογικούς λόγους, μαζί με άλλους τέσσερις αντιρρησίες συνείδησης κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στις 13/2/1990. Ζήτησε να υπηρετήσει εναλλακτική πολιτική υπηρεσία αλλά εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τέτοια πρόβλεψη.

Ο Σωτηρόπουλος κλήθηκε για στρατιωτική θητεία το 1992 και αρνήθηκε να εμφανιστεί για ιδεολογικούς λόγους. Αρχικά οι στρατιωτικές αρχές τον κήρυξαν «ανυπότακτο», και του απαγορεύτηκε να ταξιδεύει στο εξωτερικό, ενώ αργότερα κατασχέθηκε το διαβατήριό του. Το 1994 διώχθηκε για «ανυποταξία σε περίοδο γενικής επιστράτευσης» και εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του. Η αστυνομία προσπάθησε να τον εντοπίσει για να τον συλλάβει, πολλές φορές, ανεπιτυχώς. Αφότου θεσπίστηκε μια τιμωρητική εναλλακτική πολιτική υπηρεσία το 1998, ο Σωτηρόπουλος αρνήθηκε να την υπηρετήσει και επανέλαβε το αίτημά του να του επιτραπεί να υπηρετήσει μια μη-τιμωρητική. Το 2008 απαλλάχτηκε από την υποχρέωση στράτευσης  ως πατέρας τριών τέκνων, αλλά δεν απαλλάχτηκε από την προηγούμενη δίωξη.

Γραφείο Τύπου και Προβολής
Τηλ. 210 3600628
Ακολουθήστε μας στο Twitter: AmnestyGreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook: Διεθνής Αμνηστία – Ελληνικό Τμήμα
www.amnesty.org.gr

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

Δημόσια δήλωση για τη δίκη του Δ. Σωτηρόπουλου

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΗΛΩΣΗ

13 Μαΐου 2014


Συνεχείς συλλήψεις και δίκες αντιρρησιών συνείδησης κατά παραβίαση του διεθνούς δικαίου

Ενόψει της δίκης του Δημήτρη Κ. Σωτηρόπουλου στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης στις 13/5/2014, η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί ότι η δίωξη και τιμωρία αντιρρησιών συνείδησης, σε κάποιες περιπτώσεις επανειλημμένα για την ίδια πράξη της άρνησης να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης, παραβιάζει το δικαίωμά τους στην ελευθερία της συνείδησης. Αυτοί που έχουν κρατηθεί, κατά παράβαση του δικαιώματός τους στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, έχουν υπάρξει κρατούμενοι συνείδησης και έχουν υποστεί αυθαίρετη σύλληψη και κράτηση.

Η οργάνωση επαναλαμβάνει επίσης τις ανησυχίες της για τον τιμωρητικό χαρακτήρα της εναλλακτικής πολιτικής υπηρεσίας στην Ελλάδα. Αυτοί που έχουν αντίρρηση συνείδησης να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία απαιτείται να υπηρετήσουν μια εναλλακτική πολιτική υπηρεσία 15 μηνών, που είναι πολύ μεγαλύτερη από τη στρατιωτική θητεία εννιά μηνών στο Στρατό Ξηράς, όπου υπηρετεί η πλειονότητα των στρατευσίμων. Ως τέτοια, έχει τιμωρητικό χαρακτήρα και συνιστά διάκριση  εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, και, ως εκ τούτου, είναι ασύμβατη με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αναλόγως, η δίωξη και τιμωρία των αντιρρησιών συνείδησης εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία ή, στην περίπτωση των ολικών αρνητών στράτευσης, να υπηρετήσουν επίσης την τιμωρητική και μεροληπτική εναλλακτική υπηρεσία, ισοδυναμεί με δίωξη και τιμωρία τους για την άσκηση του δικαιώματός τους στην ελευθερία της συνείδησης, κατά παράβαση των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας για τον σεβασμό των  ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Μπαγιατιάν κατά Αρμενίας, Τμήμα Μείζονος Σύνθεσης, απόφαση της 7ης Ιουλίου 2011), έχουν ρητά αναγνωρίσει ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία προστατεύεται από το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας στο Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και στο Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αντίστοιχα. Τα διεθνή πρότυπα ορίζουν επίσης ότι οποιαδήποτε εναλλακτική υπηρεσία απαιτείται να υπηρετήσουν οι αντιρρησίες συνείδησης πρέπει να είναι γνήσια πολιτική, υπό πολιτικό έλεγχο, και μη τιμωρητικής φύσης ή διάρκειας.

Περαιτέρω, οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης λαμβάνουν χώρα ενώπιον στρατοδικείων. Η Διεθνής Αμνηστία αντιτίθεται στις δίκες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, από στρατοδικεία, που εγείρουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με το δικαίωμά τους σε δίκαιη δίκη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι μια δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο αποτελούμενο αποκλειστικά από στρατιωτικούς ήταν παραβίαση του δικαιώματός του σε δίκαιη δίκη σύμφωνα με το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ερτζέπ κατά Τουρκίας, απόφαση της 22ας Νοεμβρίου 2011).

Η δίκη του Σωτηρόπουλου

Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί για τις συνεχείς συλλήψεις ατόμων που έχουν αρνηθεί να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία για ιδεολογικούς λόγους συνείδησης. Τουλάχιστον τρεις τέτοιες συλλήψεις έχουν γίνει γνωστές από τις αρχές του 2014, πέραν των 6 συλλήψεων 5 αντιρρησιών το 2013.

Την Τρίτη 13 Μαϊου 2014, δύο ημέρες πριν τη Διεθνή Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης, ο 47χρονος αντιρρησίας συνείδησης και συνιδρυτής του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης, Δημήτρης Κ. Σωτηρόπουλος θα εμφανιστεί ενώπιον του στρατοδικείου Θεσσαλονίκης με την κατηγορία της ανυποταξίας. Ως παρατηρήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας θα παραστεί στη δίκη η Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος, Ειρήνη Τσολάκη.

Ο Σωτηρόπουλος διακήρυξε δημόσια τη συνειδησιακή του αντίρρηση να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία, για ιδεολογικούς λόγους, μαζί με άλλους τέσσερις αντιρρησίες συνείδησης κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στις 13/2/1990. Ζήτησε να υπηρετήσει εναλλακτική πολιτική υπηρεσία αλλά εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τέτοια πρόβλεψη.

Ο Σωτηρόπουλος κλήθηκε για στρατιωτική θητεία το 1992 και αρνήθηκε να εμφανιστεί  για λόγους συνείδησης . Αρχικά οι στρατιωτικές αρχές τον κήρυξαν «ανυπότακτο», και του απαγορεύτηκε να ταξιδεύει στο εξωτερικό, ενώ αργότερα κατασχέθηκε το διαβατήριό του. Το 1994 διώχθηκε για «ανυποταξία σε περίοδο γενικής επιστράτευσης» και εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του. Η αστυνομία προσπάθησε να τον εντοπίσει για να τον συλλάβει, πολλές φορές, ανεπιτυχώς. Αφότου θεσπίστηκε μια τιμωρητική εναλλακτική πολιτική υπηρεσία το 1998, ο Σωτηρόπουλος αρνήθηκε να την υπηρετήσει και επανέλαβε το αίτημά του να του επιτραπεί να υπηρετήσει μια μη-τιμωρητική. Το 2008 απαλλάχτηκε από την υποχρέωση στράτευσης  ως πατέρας τριών τέκνων, αλλά δεν απαλλάχτηκε από την προηγούμενη δίωξη.

Γραφείο Τύπου και Προβολής

Τηλ. 210 3600628,

Ακολουθήστε μας στο Twitter: AmnestyGreece

Ακολουθήστε μας στο Facebook:

Διεθνής Αμνηστία – Ελληνικό Τμήμα
www.amnesty.org.gr




Πηγή: Διεθνής Αμνηστία

Το νομικό πλαίσιο και οι διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης σε Ελλάδα, Κύπρο, Τουρκία

Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης (15 Μαΐου), το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας διοργανώνει εκδήλωση με θέμα:
«Το νομικό πλαίσιο και οι διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης
σε Ελλάδα, Κύπρο, Τουρκία»
Ομιλητές:

• Μουράτ Κανατλί, διωκόμενος αντιρρησίας συνείδησης από το βόρειο τμήμα της Κύπρου, ο οποίος φυλακίστηκε πρόσφατα

• Δημήτρης K. Σωτηρόπουλος, αντιρρησίας συνείδησης από την Ελλάδα, ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης, ο οποίος δικάζεται στις 13 Μαΐου 2014 στο στρατοδικείο Θεσσαλονίκης

• Ελένη Βεληβασάκη, νομικός, μέλος του Δικτύου για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας

Συντονίζει η Ιωάννα Σωτήρχου, δημοσιογράφος στην Εφημερίδα των Συντακτών
Τετάρτη 7 Μαΐου 2014 7 μ.μ.
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων
αίθουσα Κέντρου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης
(Europe Direct – City of Athens)
οδός Ακαδημίας 50, Αθήνα

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία

Σταματήστε τη δίωξη του Μιχάλη Τόλη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

13 Μαρτίου 2014

Σταματήστε τη δίωξη του Μιχάλη Τόλη

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να σταματήσουν άμεσα τη δίωξη του Μιχάλη Τόλη, του οποίου η δίκη προγραμματίζεται για την Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014. Ο Μιχάλης Τόλης είναι ολικός αρνητής στράτευσης που αρνείται για ιδεολογικούς λόγους να υπηρετήσει τόσο την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία όσο και την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία. Συνελήφθη στις 3 Ιουνίου 2013, παρέμεινε υπό κράτηση επί δύο ημέρες και προσήχθη ενώπιον στρατοδικείου στις 5 Ιουνίου. Η δίκη του αναβλήθηκε και αφέθηκε ελεύθερος. Τώρα αναμένεται να παρουσιαστεί ενώπιον του στρατοδικείου Αθηνών.

Ο Μιχάλης Τόλης είναι ένας από τους περισσότερους από δέκα αντιρρησίες συνείδησης, συμπεριλαμβανομένων ολικών αρνητών στράτευσης, που έχουν διωχθεί στην Ελλάδα από τις αρχές του 2013. Οι περισσότεροι από αυτούς αρνούνται για ιδεολογικούς λόγους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία, άλλοι έχουν αντίρρηση που βασίζεται σε θρησκευτικούς λόγους. Η Διεθνής Αμνηστία ανησυχεί ότι η δίωξη και η τιμωρία αυτών των ατόμων, σε κάποιες περιπτώσεις επανειλημμένα για την ίδια πράξη της άρνησης να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης, παραβιάζει το δικαίωμά τους στην ελευθερία της συνείδησης. Αυτοί που έχουν κρατηθεί, κατά παράβαση του δικαιώματός τους στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, έχουν υπάρξει κρατούμενοι συνείδησης και έχουν υποστεί αυθαίρετη σύλληψη και κράτηση.

Η οργάνωση επαναλαμβάνει επίσης τις ανησυχίες της για τον τιμωρητικό χαρακτήρα της εναλλακτικής πολιτικής υπηρεσίας στην Ελλάδα. Αυτοί που έχουν αντίρρηση συνείδησης να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία απαιτείται να υπηρετήσουν μια εναλλακτική πολιτική υπηρεσία 15 μηνών, που είναι πολύ μεγαλύτερη από τη στρατιωτική θητεία εννιά μηνών στο Στρατό Ξηράς, όπου υπηρετεί η πλειονότητα των στρατευσίμων. Ως τέτοια, έχει τιμωρητικό χαρακτήρα και κάνει διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης, και, ως εκ τούτου, είναι ασύμβατη με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αναλόγως, η δίωξη και τιμωρία των αντιρρησιών συνείδησης εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία ή, στην περίπτωση των ολικών αρνητών στράτευσης, να υπηρετήσουν επίσης την τιμωρητική και μεροληπτική εναλλακτική υπηρεσία, ισοδυναμεί με δίωξη και τιμωρία τους για την άσκηση του δικαιώματός τους στην ελευθερία της συνείδησης, κατά παράβαση των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Γενικό Σχόλιο 22, 1993) και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Μπαγιατιάν εναντίον Αρμενίας, Τμήμα Μείζονος Σύνθεσης, απόφαση της 7ης Ιουλίου 2011), έχουν ρητά αναγνωρίσει ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία προστατεύεται από το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας στο Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και στο Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αντίστοιχα. Τα διεθνή πρότυπα ορίζουν επίσης ότι οποιαδήποτε εναλλακτική υπηρεσία απαιτείται να υπηρετήσουν οι αντιρρησίες συνείδησης πρέπει να είναι γνήσια πολιτική, υπό πολιτικό έλεγχο, και μη τιμωρητικής φύσης ή διάρκειας.

Περαιτέρω, οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης λαμβάνουν χώρα ενώπιον στρατοδικείων. Η Διεθνής Αμνηστία αντιτίθεται στις δίκες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των αντιρρησιών συνείδησης, από στρατοδικεία, που εγείρουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με το δικαίωμά τους σε δίκαιη δίκη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι μια δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο αποτελούμενο αποκλειστικά από στρατιωτικούς ήταν παραβίαση του δικαιώματός του σε δίκαιη δίκη σύμφωνα με το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ερτζέπ εναντίον Τουρκίας, απόφαση της 22ας Νοεμβρίου 2011).

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές αρχές να εναρμονίσουν τη νομοθεσία και την πρακτική τους σχετικά με την αντίρρηση συνείδησης με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο και τα πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι αντιρρησίες συνείδησης δεν πρέπει να συλλαμβάνονται, να διώκονται, να τους επιβάλλονται πρόστιμα και να φυλακίζονται εξαιτίας της άρνησής τους να καταταγούν στο στρατό ή εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν εναλλακτική υπηρεσία που είναι τιμωρητική ή μεροληπτική.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία 

ΤΟΥΡΚΙΑ: ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Αντιρρησίας συνείδησης αποφυλακίζεται αλλά εξακολουθεί να διώκεται

Στις 6 Μαρτίου ο αντιρρησίας συνείδησης Μουράτ Κανατλί αφέθηκε ελεύθερος μετά από την συμπλήρωση 10 ημερών φυλάκισης, καθώς είχε κριθεί ως ένοχος για «μη συμμόρφωση με την κλήση για επιστράτευση» , ως αποτέλεσμα της άρνησης του να λάβει μέρος στην στρατιωτική εκπαίδευση. Αντιμετωπίζει δύο επιπλέον κατηγορίες κάτω από την ίδια ενότητα του νόμου περί Κινητοποίησης (Αρ. 17/1980 )

Ο Μουράτ Κανατλί διακήρυξε την αντίρρηση συνείδησής του το 2009, έχοντας προηγουμένως ολοκληρώσει την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία του. Αρνήθηκε να λάβει μέρος στην ετήσια υποχρεωτική στρατιωτική εκπαίδευση το 2009, το 2010 και το 2011, οπότε υπάρχουν τρεις διώξεις εναντίον του. Καταδικάστηκε στις 25 Φεβρουαρίου σχετικά με την άρνησή του να λάβει μέρος στις υποχρεωτικές στρατιωτικές εκπαιδευτικές ασκήσεις το 2009. Η συμμετοχή στην ετήσια στρατιωτική εκπαίδευση απαιτείται από το Νόμο περί Επιστράτευσης (Νο 17/1980) στο τμήμα της βόρειας Κύπρου. Αντιμετωπίζει ακόμα άλλες δύο κατηγορίες εξαιτίας της άρνησής του να συμμετάσχει στην στρατιωτική εκπαίδευση το 2010 και το 2011.

Το 2011 ο Μουράτ Κανατλί προσέφυγε κατά της δίωξής του στο Συνταγματικό Δικαστήριο στη βάση του ότι ήταν αντισυνταγματική. Τον Οκτώβριο του 2013 το Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση του Μουράτ Κανατλί για λόγους έλλειψης εσωτερικής νομικής βάσης για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο Νόμος περί Στρατιωτικής Θητείας (No 59/2000) που απαιτεί υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και ο Νόμος περί Επιστράτευσης ήταν συνταγματικοί.
Μιλώντας με τη Διεθνή Αμνηστία , ο Μουράτ Κανατλί ευχαρίστησε όλους όσους ανέλαβαν δράση, ζητώντας την απελευθέρωση του . «Αυτή η ενέργεια ήταν πολύ σημαντική για να δείξει στις αρχές της βόρειας Κύπρου ότι παρακολουθούνται , ότι εκείνοι οι οποίοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ανάλογες κατηγορίες στο μέλλον, δεν θα είναι μόνοι τους», είπε .

Παρακαλούμε υπογράψτε την παρακάτω έκκληση προς τον Πρόεδρο Derviş Eroğlu: 

Murat Kanatlı 

Dear President

I am writing to you to express my concern regarding conscientious objector Murat Kanatlı who was imprisoned for 10 days, after a military court in Lefkoşa/Nicosia (territory of northern Cyprus) had found him guilty of ‘noncompliance with the mobilization call’ as a result of his refusal to take part in military training. I would like to state that I consider Murat Kanatlı’s imprisonment for exercising the right to conscientious objection to be a human rights violation.

I urge you to drop the two remaining charges against Mr. Murat Kanatlı immediately under the Law on Mobilization and I also urge you to introduce legislation recognizing the right to conscientious objection to compulsory military service.

Yours sincerely,

=============================

Μουράτ Κανατλί 

Αγαπητέ Πρόεδρε

Σας γράφω για να εκφράσω την ανησυχία μου σχετικά με τον αντιρρησία συνείδησης Μουράτ Κανατλί που είχε φυλακιστεί για 10 ημέρες, καθώς το στρατοδικείο στην Λευκωσία (τμήμα της βόρειας Κύπρου) τον έκρινε ένοχο για «μη συμμόρφωση με την κλήση σε επιστράτευση», ως αποτέλεσμα της άρνησής του να συμμετάσχει σε στρατιωτική εκπαίδευση. Θα ήθελα να δηλώσω πως θεωρώ την φυλάκιση του Μουράτ Κανατλί για την άσκηση του δικαιώματός του στην αντίρρηση συνείδησης ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του.

Σας καλώ να αποσύρετε τις άλλες δύο κατηγορίες που παραμένουν εναντίον του σύμφωνα με το Νόμο περί Επιστράτευσης (Νόμος Νο 17/1980) και να θεσπίσετε νομοθεσία που να αναγνωρίζει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία.

Με εκτίμηση,

============================

Μπείτε στον ιστότοπο του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας για να υπογράψετε την έκκληση πατώντας εδώ