Καταδικασμένος σε ισόβια από τη γέννησή του – η ιστορία ενός Νοτιοκορεάτη αντιρρησία συνείδησης

Ο Σονγκ Ιν-Χο, 25 ετών, περιμένει την απόφαση ενός δικαστηρίου σχετικά με την απόφασή του να αρνηθεί τη στρατιωτική θητεία στη Νότια Κορέα, και θα φυλακιστεί μόλις ο ισχυρισμός του απορριφθεί. Στο πλαίσιο της  Παγκόσμιας Ημέρας Αντιρρησιών Συνείδησης, στις 15 Μαΐου, λέει στην Αμνηστία πώς οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις διαμόρφωσαν τη ζωή του.

Μεγαλώνοντας ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, η συνείδησή μου διαμορφώθηκε από τη Βίβλο. Διδασκόμαστε να αγαπάμε ακόμα και τους εχθρούς μας και ότι δεν θα πρέπει να ανταποδίδουμε με βία στη βία. Γι’ αυτό έγινα αντιρρησίας συνείδησης στη στρατιωτική θητεία. Πρωτόδικα κρίθηκα ένοχος και αν απορριφθεί η έφεσή μου, θα φυλακιστώ για 18 μήνες. Αλλά δεν τελειώνει εκεί η ιστορία μου, ούτε καν αρχίζει.

Χαρακτηρισμένος ως εγκληματίας από τη γέννηση του

Στη Νότια Κορέα, εκείνοι που αρνούμαστε για λόγους συνείδησης τη στρατιωτική θητεία, στιγματιζόμαστε, σχεδόν σαν να μας έχουν σημαδέψει από τη γέννησή μας. Είναι σαν ο κόσμος να γνωρίζει ότι ένα παιδί προορίζεται να βρεθεί στη φυλακή, οπότε αποφασίζουν να τους συμπεριφερθούν ως μελλοντικούς εγκληματίες.

Η μητέρα μου είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά, αλλά ο πατέρας μου αρχικά ήταν πολύ αντίθετος στη θρησκεία μου. Ήξερε πως ο αγαπημένος του γιος τελικά θα πήγαινε στη φυλακή εξαιτίας της άρνησης της στρατιωτικής θητείας, και κανένας πατέρας δεν το θέλει αυτό. Ως εκ τούτου, πάντα έβαζα τα δυνατά μου για να είμαι ένας καλός, προκομμένος γιος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο πατέρας μου σταδιακά να αλλάξει γνώμη. Ήταν ο πρώτος που υποστήριξε την έφεσή μου.
Όταν ήμουν μαθητής στο δημοτικό, μου ζήτησαν στο μάθημα να γράψω για τις μελλοντικές φιλοδοξίες μου, αλλά το άφησα κενό γιατί ήξερα ότι δεν ήταν εφικτές. Καθώς προοριζόμουν να πάω στη φυλακή έτσι κι αλλιώς, τι νόημα είχε να ονειρεύομαι; Παρόλα αυτά, δεν μπορούσα να το πω στη μητέρα μου γιατί θα ράγιζε η καρδιά της.

Θυμάμαι μια τραυματική εμπειρία όταν κάποιες συμμαθήτριές μου με πλησίασαν και ρώτησαν: “Είσαι μάρτυρας του Ιεχωβά; Η μητέρα μου είπε ότι θα πας φυλακή”. Πολλά χρόνια αργότερα συνειδητοποίησα ότι αυτή η εμπειρία ήταν απλά ο πρόλογος του πώς θα εκτυλισσόταν η ζωή μου.

Ξεχωρίζοντας στο σχολείο

Στην αρχή κάθε σχολικής περιόδου, δάσκαλοι και γονείς με ρωτούσαν την ίδια ερώτηση: “Θα πας πράγματι φυλακή; Είσαι σίγουρος πως θες να είσαι Μάρτυρας του Ιεχωβά;” Η απάντησή μου ήταν η ίδια. Δεν είναι θέμα συμβιβασμού, γιατί πρόκειται για την πίστη, κάτι για το οποίο θα έδινα και τη ζωή μου. Είναι ένα φορτίο που θα πρέπει να σηκώσω μέχρι τέλους.

Φίλοι μου με ρωτούσαν: “Ξέρεις πόσα αρνητικά κουτσομπολιά κυκλοφορούν για σένα;” Τέτοιες στιγμές είναι πολύ πικρές, και αυτές οι οδυνηρές αναμνήσεις είναι πάρα πολλές.

Οι διακρίσεις στο κολλέγιο ήταν ιδιαίτερα σκληρές. Οι φίλοι μου μια φορά με κορόιδεψαν: “Σονγκ Ιν-Χο, δεν μπορείς να βρίσεις, δεν μπορείς να παλέψεις, δεν περνιέσαι για άντρας και δεν είσαι καλός σε τίποτα”. Με περιγελούσαν πολύ και ειλικρινά ήταν πολύ δυσάρεστο. Ένιωθα θυμωμένος. Πέρασα πολύ καιρό να σκέφτομαι: “Αυτό είναι το σωστό που πρέπει να κάνω; Ή δεν ταιριάζει στους άντρες;”

Από τότε που γεννήθηκα, ένιωσα ότι είμαι σε ένα τρένο που ορμά προς έναν αναπόφευκτο σταθμό που λέγεται φυλακή και αισθανόμουν εντελώς αβοήθητος, χωρίς να μπορώ να ξεφύγω.
Μετά την αποφοίτηση, ήθελα να βρω μια καλή δουλειά, αλλά δεν μπορούσα. Ως αντιρρησίας συνείδησης, το να βρω μια δουλειά σε μια αξιοσέβαστη εταιρία ήταν σχεδόν αδύνατο εξαιτίας των διακρίσεων και της προκατάληψης. Σήμερα βοηθώ τους γονείς μου στην εταιρία καθαρισμών τους.

Ζητώντας μόνο εναλλακτικές

Για να προετοιμαστώ για τη δίκη μου, πήγαινα στο δικαστήριο την ίδια μέρα κάθε εβδομάδα και είδα κλέφτες, διαρρήκτες, απατεώνες και βιαστές – εγκληματίες όλων των ειδών, όλους να κάνουν έφεση υποστηρίζοντας ότι οι ποινές τους ήταν παράλογες. Ένιωσα πως αν κάποιος θα έπρεπε να κάνει έφεση, αυτός είμαι εγώ.

Τότε το αποφάσισα. Εάν μου δινόταν η ευκαιρία, ότι κι αν κόστιζε, θα έκανα ό,τι μπορούσα για να δηλώσω ότι είμαι αθώος, ακόμα κι αν σήμαινε κάποια φυλάκιση.

Είμαι πρόθυμος και έτοιμος να αφοσιωθώ σε οποιαδήποτε μορφή εναλλακτικής υπηρεσίας για την πατρίδα μου, όσο δύσκολη κι αν είναι. Η συνειδησιακή μου αντίρρηση στη στρατιωτική θητεία δεν έχει καμία σχέση με αποφυγή να υπηρετήσω.

Είμαι ευγνώμων πολίτης, και είναι ευχή μου να μου επιτραπεί να συνεισφέρω στο έθνος με κάποιον άλλο τρόπο αντί της στρατιωτικής θητείας. Όποια και αν είναι η εναλλακτική, είμαι πρόθυμος να την κάνω εφόσον δεν θα είναι ενάντια στη συνείδησή μου.

Αυτό είναι όλο που ζητάμε, στην πραγματικότητα.

Στη Νότια Κορέα, η πλειονότητα των αντιρρησιών συνείδησης είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η χώρα φυλακίζει περισσότερους ανθρώπους για τη συνειδησιακή τους αντίρρηση στη στρατιωτική θητεία, απ’ ότι όλος ο υπόλοιπος κόσμος μαζί – με τουλάχιστον 600 άντρες, ηλικίας κυρίως μεταξύ 20 και 24 ετών, να βρίσκονται σήμερα στη φυλακή. Διαβάστε [στα αγγλικά] το δελτίο τύπου και την έκθεση “Καταδικασμένοι σε ισόβια”.

Στηρίξτε ανθρώπους σαν τον Σονγκ Ιν-Χο: καλέστε τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας να αναγνωρίσει το δικαίωμα να αντιτίθεται κανείς για λόγους συνείδησης στη στρατιωτική θητεία. Υπογράψτε την έκκληση.

Αναδημοσίευση από amnesty.org – 25 Μαΐου 2015

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία

Παγκόσμια Ημέρα Αντίρρησης Συνείδησης 2015 - Δράση έξω από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Πηγή: Facebook του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας

Παγκόσμια Ημέρα για την Αντίρρηση Συνείδησης: Η Ελλάδα δεν εχει πολλούς λόγους να γιορτάζει

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παρασκευή 15 Μαΐου 2015



Με αφορμή την 15η Μάιου,  παγκόσμια ημέρα για την Αντίρρηση Συνείδησης, η Διεθνής Αμνηστία ζητά την άμεση εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με το διεθνές δίκαιο και τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επαναλαμβάνει τις συστάσεις της προς τις ελληνικές αρχές αναφορικά με τα σημαντικά και χρόνια ζητήματα παραβιάσεων των δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα. Οι αντιρρησίες συνείδησης δεν πρέπει να συλλαμβάνονται, να διώκονται, να τους επιβάλλονται πρόστιμα και να φυλακίζονται εξαιτίας της άρνησής τους να καταταγούν στις ένοπλες δυνάμεις ή εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν εναλλακτική υπηρεσία που είναι τιμωρητική ή συνιστά διάκριση.

«Είναι μια παγκόσμια ημέρα για την οποία η Ελλάδα, δεν έχει πολλούς λόγους να γιορτάζει. Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης είναι διεθνώς αναγνωρισμένο δικαίωμα που δυστυχώς, παρά τις περιορισμένες προόδους τις τελευταίες δεκαετίες, συνεχίζει να παραβιάζεται με πολλούς τρόπους στην Ελλάδα» δήλωσε ο Γιώργος Κοσμόπουλος, Επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ελλάδα.

Τιμωρητική διάρκεια εναλλακτικής υπηρεσίας, επανειλημμένες διώξεις και στρατιωτικά δικαστήρια 

Το 2014 τουλάχιστον 4 αντιρρησίες συνείδησης καταδικάστηκαν για ανυποταξία και τους επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης με αναστολή, ενώ σημειώθηκαν τουλάχιστον 6 συλλήψεις 5  διαφορετικών ατόμων (ένας εκ των οποίων 2 φορές)  που αρνούνται να υπηρετήσουν τόσο την στρατιωτική θητεία όσο και την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία.


Οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης συνεχίζονται και το 2015. Στις 14 Μαΐου 2015, στο στρατοδικείο Ιωαννίνων, ήταν προγραμματισμένη η δίκη του ολικού αρνητή στράτευσης Μιχάλης Τόλη, με την κατηγορία της ανυποταξίας. Πρόκειται για τη δεύτερη δίωξή του εξαιτίας της άρνησής του να στρατευθεί για λόγους συνείδησης. Ήδη, τον Μάρτιο του 2014 ο Τόλης είχε καταδικαστεί σε 8μήνες με ένα έτος αναστολή.

Επίσης στις 28 Μαΐου 2015, εκδικάζεται στο Αναθεωρητικό Στρατιωτικό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης η έφεση του Χαράλαμπου Ακριβόπουλου εναντίον της πρωτόδικης καταδίκης του από το Ναυτοδικείο Πειραιά σε 9μήνες με 3ετή αναστολή. Πρόκειται επίσης  για δεύτερη δίωξη για την ίδια πράξη, καθώς ο Ακριβόπουλος είχε καταδικαστεί και τον Μάρτιο του 2011 από το Ναυτοδικείο Πειραιά σε 8 μήνες με 2ετή αναστολή.

«Οι συνεχιζόμενες διώξεις των αντιρρησιών συνείδησης συνιστούν ευθεία παραβίαση των δικαιωμάτων τους και σε κάθε περίπτωση δεν είναι δουλειά των στρατοδικείων να δικάζουν πολίτες. Αυτές είναι πρακτικές που η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει αφήσει πίσω της πολλά χρόνια τώρα». δήλωσε ο Γιώργος Κοσμόπουλος, Επικεφαλής της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ελλάδα.

Στην Ελλάδα για εκείνους που για λόγους συνείδησης αρνούνται να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία, η νομοθεσία απαιτεί να υπηρετήσουν μια εναλλακτική πολιτική υπηρεσία διάρκειας 15 μηνών, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από τη στρατιωτική θητεία 9 μηνών που προβλέπεται για στο Στρατό Ξηράς, όπου υπηρετεί η πλειονότητα των στρατευσίμων. Η διάρκεια αυτή έχει τιμωρητικό χαρακτήρα και συνιστά διάκριση εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης και ως εκ τούτου παραβιάζει τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Επίσης, στην Ελλάδα οι αντιρρησίες συνείδησης συνεχίζουν να διώκονται  εξαιτίας της άρνησής τους να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία ή στην περίπτωση των ολικών αρνητών στράτευσης, να υπηρετήσουν την τιμωρητική εναλλακτική υπηρεσία ενώ έρχονται αντιμέτωποι και με πρόστιμα ύψους 6000 ευρώ. Υπό τις παρούσες συνθήκες, οι διώξεις αυτές είναι καταχρηστικές και συνιστούν παραβίαση του δικαιώματός τους στην ελευθερία της συνείδησης.

Επιπλέον, οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης λαμβάνουν χώρα ενώπιον στρατοδικείων. Οι δίκες των αντιρρησιών συνείδησης που ενώ παραμένουν πολίτες δικάζονται από στρατοδικεία εγείρουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με το δικαίωμά τους σε δίκαιη δίκη. Το 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι μία δίκη ενός τούρκου αντιρρησία συνείδησης από ένα δικαστήριο αποτελούμενο αποκλειστικά από στρατιωτικούς ήταν παραβίαση του δικαιώματός του σε δίκαιη δίκη σύμφωνα με το Άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου .
Οι επανειλημμένες διώξεις και δίκες ατόμων για το ίδιο αδίκημα που πηγάζει από την ίδια πράξη, την αντίρρησης συνείδησης εν προκειμένω,  παραβιάζουν το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, το οποίο προβλέπει ότι: «Κανένα άτομο δεν πρέπει να δικάζεται ή να τιμωρείται εκ νέου για ένα αδίκημα για το οποίο έχει ήδη καταδικαστεί ή απαλλαγεί με τελεσίδικη απόφαση σύμφωνα με το δίκαιο και την ποινική δικονομία κάθε χώρας.»

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχουν ρητά αναγνωρίσει ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία προστατεύεται από το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας στο Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και στο Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αντίστοιχα. Τα διεθνή πρότυπα ορίζουν επίσης ότι οποιαδήποτε εναλλακτική υπηρεσία απαιτείται να υπηρετήσουν οι αντιρρησίες συνείδησης πρέπει να είναι γνήσια πολιτική, υπό πολιτικό έλεγχο, και μη τιμωρητικής φύσης ή διάρκειας.

Σημείωμα προς συντάκτες / συντάκτριες
 
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα Αντιρρησιών Συνείδησης, την Παρασκευή 15 Μαΐου 2015 στις 7 μμ ακτιβιστές και ακτιβίστριες του Ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας θα προβούν σε σύντομη συμβολική διαμαρτυρία μπροστά από το κτίριο του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης.

Πηγή: Διεθνής Αμνηστία